CCF20111211007 (2)

PULARNA 2010 NR I (27) iaport: młodzi i media 11

PULARNA 2010 NR I (27) iaport: młodzi i media 11

nną naturę. Zwraca też uwa-rh użytkowania, co każe sta-Dlatego istotnym pytaniem ie o horyzont sieci, który uświadamianych przez daną .vości korzystania z aplikacji h. Horyzont sieci wyłania się Drocesie doświadczania i sa-> odkrywania tych możliwo-zapewne w większej części — 1, mamy na myśli te wszystkie :, które są po prostu obecne iako potencjalna możliwość , zasłyszane od innych ludzi >odpatrzone, obecne w prze-alnych). Błażej z Parny inte-rmułą 1 i deklaruje, że zbie-1 tej deklaracji nasz etnograf macza to regularne zagłąda-skoczenie jest dobrym przy-osoby o różniących się hory-dancji — jest zawsze lokalna ści” — sieciowe miejsca, któ-lółtworzy - mogę mieć róż-1, zainteresowanego Formu-mo że Błażej zna dobrze an-Formulc 1 z jego perspekty-ntem. To, co jest poza hory-tym bardziej do znalezienia, niektóre są realizowane. Jed-kompetencje, które rekon-ę. Punktem wyjścia dla mó-ien obszar życia i cele, które W przypadku młodych lu-my mówić o kompetencjach szarów: od takiego użytko-:wnia ich stabilne i zgodne ęowanie oraz wyszukiwanie ości, które moglibyśmy zdc-inalnej w warunkach komu-ugę Windowsa, żeby się nie nie łapał wirusów, ale też ta-lu-Gadu, żeby interakcję ce-; zbliżone do rozmowy twa-sytuacje, kiedy jednostkom :zasu, pieniędzy), by korzy-ze obserwacje wskazują, że Lacza konieczności jego bez-ypośrf.dniczonym z inter-ęnąl kolega, instalować pro-, kupować coś rodzicom na serokopię wydruku przynie

sionego do szkoły przez koleżankę z ławki. W naszym raporcie korzystanie z nowych mediów jest więc zjawiskiem szerszym niż ich (jednostkowe) używanie, a opis korzystania jest jednocześnie opisem praktyk, w których lu-nzie są razem, pomagają sobie czy też ze sobą się dzielą. Jest to jeden z tych momentów, w którym widać szczególnie wyraźnie, że praktyki organizujące korzystanie z nowych mediów stają się zrozumiale pełniej, gdy uwzględnimy szerszy, grupowy kontekst tego korzystania. W grupie znajomych ho-rrzonty sieci uwspólniają się. Towarzyszy temu tendencja do wydeptywania wspólnych ścieżek, swoistego uwspólniania lokalnego internetu, czyli odwiedzania tych samych miejsc w internecie, korzystania z tych samych aplikacji, tworzących współ-internet.

Współ-internet to wspólnie oglądane strony i filmy na YouTube, to komentarze do zdjęć umieszczanych na blogach kolegów i koleżanek, komentowanie w szkole wczorajszych opisów na Gadu-Gadu. To okrojony - lecz wspólny i oswojony - wycinek globalnej sieci, która w praktykach jej użycia okazuje się zawsze lokalna.Wspól-internet jest budowany z treści, których xlbiór lub tworzenie może stać się (lokalnie, w grupie wspól-internautów) podzielanym doświadczeniem, do którego można się odwołać w rozmowie i które jest jednym z elementów tworzących grupową tożsamość. Mówimy więc o współ-internecie, chcąc podkreślić zarówno grupowy charakter ko-rzrstania z nowego medium, jak i związek między znajomością obecnych we współ-internecie treści a znajomością przeżywaną jako bliskość w gruzie rówieśników.

Remediacja - między starymi a nowymi mediami

Pisząc o „nowych mediach”, mamy na myśli przede wszystkim nowe cyfrowe technologie, takie jak: internet, telefony komórkowe czy cyfrowe apara-nr fotograficzne. Nie ograniczamy się jednak tylko do wycinkowego badania technologii, ich „użyć” czy wywoływanych przez nie „efektów”. Mówiąc 3 nowych mediach, wskazujemy na potrzebę bardziej całościowego opisu szerokiej gamy praktyk życia codziennego, które angażują technologie, i tezo, jak te praktyki zmieniają się w czasie. Termin „nowe media” jest oczywiście względny - każde medium było kiedyś nowe, a media dzisiaj nazywane „nowymi” są już zastępowane jeszcze nowszymi (Marvin, 1990; Ito, ;oo8). Względność tego terminu pomaga uchwycić nam niewątpliwe zmiany, ale też nie zapominać o ciągłości. Zmiany następują, gdy forma wielu treści iultury z analogowej zmienia się na cyfrową, a istniejąca w formie pakietów innych kultura krąży w globalnych sieciach. Zmienia się też to, co społeczne: w praktykach angażujących nowe technologie wyłaniają się nowe rodzaje wspólnot i nowe rodzaje podmiotowości. Nowe media to nie tylko artefakty ; porządku technologii, ale też historycznie nowe sposoby myślenia, czucia i działania w społeczeństwie. W takiej perspektywie pytanie o „nowe media” jest zawsze pytaniem o napięcia między starym a nowym oraz formy ich współistnienia. Jak pisze Carolyn Marvin, „nowe media — rozumiane szero-iso, by uwzględnić użycie nowych technologii komunikacji dla starych lub nowych potrzeb, nowe sposoby używania starych technologii czy wszelkie inne możliwości wymiany społecznych znaczeń - są włączone w układ nacięcia stworzonego poprzez współistnienie starego i nowego. Ten układ jest dalece bardziej złożony niż jakiekolwiek pojedyncze medium, które staje się