chalmers0132

134

Teorie jako struktury

WSKAZÓWKI BIBLIOGRAFICZNE

Największym dziełem Kuhna jest oczywiście The Structure of Scientific Revolutions; wydanie z 1970 roku zawiera Postscript [Posłowie], w którym Kuhn uściśla i w pewnym sensie modyfikuje swoje poglądy. Zmiana w poglądach Kuhna na temat pierwotnego pojęcia paradygmatu znalazła bardziej szczegółowy wyraz w „Second Thoughts on Paradigms”, w The Structure of Scientific Theories, F. Suppe (ed.), University of Illinois Press, Urbana 1973. [Polskie wydanie głównej książki Kuhna: Struktura rewolucji naukowych, PWN, Warszawa 1968]. Książka Criticism and the Growth of Knowledge, I. Lakatos, A. Musgrave (eds.), Cambridge University Press, Cambridge 1974, zawiera artykuły dokumentujące spór pomiędzy Popperowską i Kuh-nowską koncepcją nauki. Kuhn porównuje własne poglądy z Popperow-skimi w „Logic of Discovery or Psychology of Research?”, ibid., ss. 1—23 [wydanie polskie „Logika odkrycia naukowego czy psychologia badań?” w: T. S. Kuhn, Dwa bieguny. Tradycja i nowatorstwo w badaniach naukowych, PIW, Warszawa 1985, ss. 370^—405] i odpowiada na zarzuty ze strony krytyków ze skrzydła Popperowskiego, w „Reflexions on My Critics”, ibid., s. 231—278. Późniejszym zbiorem esejów Kuhna jest The Essential Tension: Selected Studies in Scientific Tradition and Change, Chicago University Press, Chicago 1977, [wydanie polskie Dwa bieguny, por. powyżej.] Stanowisko Kuhna ma przede wszystkim charakter socjologiczny, co widać zwłaszcza w jego „Comment (on the Relation between Science and Art)”, Com-parative Studies in Society and History, 11, 1969, ss. 403—412. D. Bloor broni Kuhna przed zarzutami Lakatosa w „Two Paradigms of Scientific Knowledge”, w: Science Studies 1, 1971, s. 101—115. Próbę aksjomatyzacji poglądów Kuhna na naukę (!) przedstawił J. Sneed w Proceedings of the 5th International Congress of Logic, Methodology and Philosophy of Science, London, Ontario, 1975. Tamże znajduje się omówienie tej próby przez samego Kuhna i W. Stegmullera.