chądzyński6

chądzyński6



70    4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE

zbieżności całki e~x*+y2dx, dostajemy łatwo zbieżność obu całek [ / ^ Re f(x + iy)dx,    Im /(.t + iy)dx. To daje zbieżność całki (*).

Ustalmy a > 0 i dla dowolnego R > 0 oznaczmy przez dPR dodatnio zorientowany brzeg prostokąta o wierzchołkach zXR = — R, Z2R ~ R, z3rR + ai, zą,r — — R + ia. Wtedy

(2)    |

[ f{z)dz = j /    + f + f + f | f{z)dz. [

ddPR    w [*1.R>22r]    J\z-2R,Z$r] d [z^r,Ząr] J[z4R,z\b})

Oznaczmy całki po prawej stronie (2) odpowiednio przez Ti/?, A2R, ; A3r, Air.    \

Pokażemy teraz, że

(3)    lim A2R = lim Aąr = 0.    :

X '    TD i    U v 1    i

Istotnie, z (1) dla punktów 2 leżących na odcinkach [z2R, z3r\ i [ząr, z\r\ mamy \f(z)\ < e-R2+n2. Stąd i z własności 1.19.4 dostajemy |v4fcft| < ae~R2+a2 dla k — 2, 4, co daje (3).

Zauważmy teraz, że

(4)


A\it


/-f-R    ^    /* + R

eP^dt i AiR= — / exp[— (t + ia)2]dt ■r    J-R

Istotnie, przechodząc od całek krzywoliniowych do zwyczajnych, korzystając z opisu parametrycznego odcinka i dokonując odpowiednich podstawień (patrz zadanie 3.2.3), mamy

Air = [ f(-R + 2Rt)2Rdt= f f(t)dt,

J o    J-r

A3r = / /(i? -ł- ia — 2Rt)(—2R)dt = — f f(t + ia)dt.

Jo    J-R

Stąd kładąc f(z) — exp(—z2) dostajemy (4).

Z drugiej strony, ponieważ funkcja / jest holomorficzna w C, to z twierdzenia całkowego Cauchy’ego dla prostokąta

f f(z)dz ~ 0. JdPR

Z (2), (4) i (5) dostajemy

/-+ R    r+R

exp[—(i + ia)2]dt — /    e~f2 dt + A2r -f AiR.

■r    J-r

(6)    / exp[—(i + iaf}dt = / e ^dt.

Stąd, przechodząc do granicy przy R —> *f oo, dostajemy

—oo    */ —oc


Z (6) otrzymaliśmy, że całka (*) nie zależy od a dla a > 0. Ponieważ exp z — exp z oraz

— OO    j —oo


exp[—(t 4- ia)2]dt — /    exp[— (i + ia)2]dt,

więc z (6) dostajemy


Reasumując, wzór (6) zachodzi dla dowolnego a £ IR, czyli całka (*) nie zależy od a dla dowolnego a £ R.

Na zakończenie zauważmy, że z (6) dostajemy

( e t2dt — He e i2dt = R.e / exp(—(t -ł- ia)2]dt =

—OO    ,7—00    J—oo


co daje (**).


To kończy rozwiązanie.

4.3. Różniczkowanie całki względem parametru

Zadanie 1. Niech E C <Ck i T będzie krzywą regularną w C. Pokazać, ze jeśli g : E x jTj ■—> C jest funkcją ciągłą, to funkcja f : E —>określona wzorem


jest ciągła (wzmocnienie własności 1.24.1).

Rozwiązanie. Gdy T jest krzywą o podkładzie jednopunktowym, zadanie jest oczywiste. Załóżmy, że krzywa F ma długość L > 0.

Oznaczmy dalej przez p(% *) metrykę euklidesową w C.k (patrz § 1.24). Niech wq £ E będzie dowolnym ustalonym punktem i e > O dowolną liczbą. Pokażemy, że istnieje liczba S > O taka, żc dla dowolnych w 6 E i £ £ jF|, jeśli p{w, Wq) < 5, to

(i)


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
str049 (5) 8 7. CAŁKI Z FUNKCJI HOLOMORFICZNYCH 49 8 7. CAŁKI Z FUNKCJI HOLOMORFICZNYCH 49 = Z3 = (1
str051 (5) 8 7. CAŁKI Z FUNKCJI HOLOMORFICZNYCH 51 8 7. CAŁKI Z FUNKCJI HOLOMORFICZNYCH 51 (U) iłkę
chądzyński4 66 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE Zadanie 3. Niech G C C będzie obszarem i niech /:(?—* C będ
chądzyński5 68 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE to funkcja h ma pochodną w punkcie zq i (**) ti{z0) - R
chądzyński7 72 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE Przypuśćmy przeciwnie, że istnieją £o > 0 i ciągi {wn},
chądzyński8 74 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE 4.4. Twierdzenie Weierstrassa o ciągach funkcji holomorficz
chądzyński9 76 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE Wzór (d) pokażemy indukcyjnie. Z (a) wynika, że dla k = 1 w
chądzyński0 78 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE Rozwiązanie. Wiadomo z analizy rzeczywistej, że jeśli bn &g
chądzyński1 so 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE so 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE W konsekwencji funkcja K 3 ^ t—
370 XVIII. Całki funkcji przestępnych 18.120. r dx 18.121. r dx J e2x-l ex+e~x
Scan Pic0321 15. Funkcja e x czyli exp(-x) 15.1. Funkcja e~x dla zakresu O x <
)    VI. Pochodne funkcji postaci y=f(x) Zadanie 6.13. Obliczyć pochodną funkcji y=e~
251 § 1. Badanie przebiegu funkcji Na przykład dla funkcji f(x)=e*+e~x+2cos* punkt x=0 jest punktem

więcej podobnych podstron