78 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE
Rozwiązanie. Wiadomo z analizy rzeczywistej, że jeśli bn > 0 i lim^oo&n = ,9 G K+ U {+oo}, to lim^^ • &n_3 - p. Stąd,
kładąc bTl = |an+1|/|an|, dostajemy lim*-** \/W = P- Wystarczy teraz zastosować twierdzenie Cauchy’ego-Hadamarda 1.27.2.
To kończy rozwiązanie. □
Dla a € C określmy szereg dwumianowy Newtona
n G N \ {0}.
gdzie symbole Newtona
(") dane są wzorami a(a — 1) • * • (a — n + 1)
Zadanie 4. Pokazać, ze:
(a.) dla każdego a € N szereg dwumianowy Newtona jest wielomianem,
(b) dla każdego a € C \ N szereg dwumianowy Newtona jest zbieżny w K = {z € C : \z\ < 1), przy czym K jest jego kołem zbieżności,
(c) suma szeregu dwumianowego Newtona, oznaczmy ją fa, jest funkcją holomorficzną i dla każdego z E K
(*) (1 + z)fa-X(z) = fa(z),
Rozwiązanie, (a). Wynika z określenia symboli Newtona.
(b) . Niech a € Z \ N. Połóżmy an := a(a-^'n^--n+1)-. Wtedy an+i/an = (a — n)/(n Tl) iw konsekwencji limn_,oo |an+1|/|an| = 1. Zatem, na mocy zadania 3, K jest kołem zbieżności szeregu dwumianowego Newtona.
(c) . Z twierdzeń 1.26.1 i 1.27.1 wynika, że szereg dwumianowy Newtona jest niemal jednostajnie zbieżny w K i jego suma fa jest funkcją holomorficzną. Dla n > 1 mamy
Stąd dla każdego z E K dostajemy
n-0 V 71 /
ec;1-
a — 1
n=0
co
n—0
vn+1
n=l
n=0
n= 1
co daje (*).
Z twierdzenia Weierstrassa 1.26.1 (b) dla każdego zeK dostajemy
n=l
oo
(a - 1) ■ • • (« - n+ 1) (n-1)!
(o■ — 1) • • • ((a — 1) — n + 1)
n=0
n\
Zn = a/a-l(4
co daje (**).
□
To kończy rozwiązanie.
Zadanie 5. Niech K = {z E C Pokazać, ze
(*) exp[<aLog(l + z)} = dla z E K,
n=o \n'
■przy czym K jest kołem zbieżności szeregu (*) dla a € C \ N.
Rozwiązanie. Funkcja L : K 3 z i—► Log(l + z) jest gałęzią logarytmu funkcji K 32^l + 2€€ \ R_. Z zadania 4.1.5 wynika, że funkcja L jest holomorficzna i
L'(z)= 1/(1+ 2) dla zeK.