chądzyński0

chądzyński0



78 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE

Rozwiązanie. Wiadomo z analizy rzeczywistej, że jeśli bn > 0 i lim^oo&n = ,9 G K+ U {+oo}, to lim^^    • &n_3 - p. Stąd,

kładąc bTl = |an+1|/|an|, dostajemy lim*-** \/W = P- Wystarczy teraz zastosować twierdzenie Cauchy’ego-Hadamarda 1.27.2.

To kończy rozwiązanie.    □

Dla a € C określmy szereg dwumianowy Newtona


n G N \ {0}.


gdzie symbole Newtona



(") dane są wzorami a(a — 1) • * • (a — n + 1)


Zadanie 4. Pokazać, ze:

(a.) dla każdego a € N szereg dwumianowy Newtona jest wielomianem,

(b)    dla każdego a € C \ N szereg dwumianowy Newtona jest zbieżny w K = {z € C : \z\ < 1), przy czym K jest jego kołem zbieżności,

(c)    suma szeregu dwumianowego Newtona, oznaczmy ją fa, jest funkcją holomorficzną i dla każdego z E K

(*)    (1 + z)fa-X(z) = fa(z),

(**)    fa(z) = a/«_i(ż).

Rozwiązanie, (a). Wynika z określenia symboli Newtona.

(b) . Niech a € Z \ N. Połóżmy an := a(a-^'n^--n+1)-. Wtedy an+i/an = (a — n)/(n Tl) iw konsekwencji limn_,oo |an+1|/|an| = 1. Zatem, na mocy zadania 3, K jest kołem zbieżności szeregu dwumianowego Newtona.

(c) . Z twierdzeń 1.26.1 i 1.27.1 wynika, że szereg dwumianowy Newtona jest niemal jednostajnie zbieżny w K i jego suma fa jest funkcją holomorficzną. Dla n > 1 mamy


Stąd dla każdego z E K dostajemy

a+*)/_!(*) = u+*)£;(“ T

n-0 V 71    /

ec;1-


a — 1


n=0

co


n+E( „

O' — 1


n—0


vn+1


n=l


n=0

= >E:V" = m

n= 1

co daje (*).

Z twierdzenia Weierstrassa 1.26.1 (b) dla każdego zeK dostajemy

ci/_1 _    - 1) •••(«- 71 + 1)

1    ~^ (n — 1)!

n=l    K    y

oo

= «E


n=l

oo


=«E

(a - 1) ■ • • (« - n+ 1) (n-1)!

(o■ — 1) • • • ((a — 1) — n + 1)


n=0


n\


Zn = a/a-l(4


co daje (**).


To kończy rozwiązanie.

Zadanie 5. Niech K = {z E C    Pokazać, ze

(*)    exp[<aLog(l + z)} =    dla z E K,

n=o \n'

■przy czym K jest kołem zbieżności szeregu (*) dla a C \ N.

Rozwiązanie. Funkcja L : K 3 z i—► Log(l + z) jest gałęzią logarytmu funkcji K 32^l + 2€€ \ R_. Z zadania 4.1.5 wynika, że funkcja L jest holomorficzna i

1

   L'(z)= 1/(1+ 2) dla zeK.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
chądzyński9 76 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE Wzór (d) pokażemy indukcyjnie. Z (a) wynika, że dla k = 1 w
chądzyński5 68 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE to funkcja h ma pochodną w punkcie zq i (**) ti{z0) - R
chądzyński1 136 7. DALSZE WŁASNOŚCI FUNKCJI HOLOMORFICZNYCH Rozwiązanie. Połóżmy f(z) = (z — l)pez,
chądzyński8 10 2. FUNKCJE ZESPOLONE Rozwiązanie. Weźmy dowolne punkty z z" £ C. Na mocy własno
chądzyński4 66 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE Zadanie 3. Niech G C C będzie obszarem i niech /:(?—* C będ
chądzyński6 70    4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE zbieżności całki e~x*+y2dx, dostajemy łat
chądzyński7 72 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE Przypuśćmy przeciwnie, że istnieją £o > 0 i ciągi {wn},
chądzyński8 74 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE 4.4. Twierdzenie Weierstrassa o ciągach funkcji holomorficz
chądzyński1 so 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE so 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE W konsekwencji funkcja K 3 ^ t—
chądzyński4 104 6. FUNKCJE REGULARNE Rozwiązanie. W myśl zadania 6.1.3 funkcje 1/ sin nz, ct.g nz s
chądzyński4 122 6. FUNKCJE REGULARNE Rozwiązanie. Niech G — C {z £ C : Re z — O, Im z < 0} i ni
chądzyński 1 156 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI Rozwiązanie. Z twierdzenia 1.13.3 wynika, że f
Funkcje układu nerwowego Odbieranie i analiza bodźców ze środowiska zewnętrznego i
chądzyński7 108 6. FUNKCJE REGULARNE Zbadajmy teraz granicę po lewej stronie (1). Ponieważ szeregi
str 084 Rozwiązanie Należy spodziewać się, że jeśli średnica czopa d = 100 mm i długość wpustu / = 1
HPIM5397 mmu
WE WIADOMOŚCI ELEKTROTECHNICZNE R. 78 - 2010 SPIS TREŚCI Nr 1 ANALIZY - BADANIA - PRZEGLĄDY 3 System

więcej podobnych podstron