chądzyński 1

chądzyński 1



156 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI

Rozwiązanie. Z twierdzenia 1.13.3 wynika, że funkcja Log ma w punkcie 1 pochodną równą 1. Zatem istnieje takie otoczenie U punktu 0, że

Log (1 + z)


- 1


dla zGU\{ 0}.    *

2    *

Stąd

(1)    (1/2) \z\ < |Log (1 + z)\ < (3/2) \z\ dla z G U.

Korzystając z warunku koniecznego zbieżności bezwzględnej iloczynu (*) albo z warunku koniecznego bezwzględnej zbieżności szeregu (**), można bez straty ogólności założyć, że an 1 G U dla n € N0. Stąd, w myśl (1), dla każdego n mamy

(2)    (1/2) \an - 1| < |Logan| < (3/2) |a„ - 1|.

Z (2) dostajemy, że zbieżność szeregu |Log on| jest równoważna zbieżności szeregu Y^=i \an — 1|. Z drugiej strony, na mocy własności 1.54.3, zbieżność szeregu V/L1 |an — 11 jest równoważna zbieżności iloczynu JIJHi (1 + \an — 1|), czyli bezwzględnej zbieżności iloczynu

Reasumując, bezwzględna zbieżność szeregu (**) jest równoważna bezwzględnej zbieżności iloczynu (*).

To kończy rozwiązanie.    □

Zadanie 4. Niech an — (—l)n 1 /y/n. Pokazać, ze szereg    an

jest zbieżny, a iloczyn 0 + o,n) - rozbieżny.

Rozwiązanie. Szereg    an jest zbieżny, co wynika z kryterium Leibniza.    ;

Pokażemy teraz rozbieżność iloczynu [IZi (1 + fln). Niech p7[ = riLi (!+«*)• Zauważmy najpierw, że    i

I

I

l

I

!

i

i

i

i

!


0 < i1 V2k) (* + V2Fn)

_ i 1 1 1

V2k \/2k + 1 V2kV2kTl

, 1 , 1

<1------- <1--k = 1 9

\/2k^2k +1    2k+ V '    7

Stąd

(1)    o < P2+1 < 2 f[ (l - 2jTjrj) •

fc=l v    7

Na mocy zadania 1 iloczyn II^i (1 ~ ^fl) rozbieżny. Ponieważ ciąg jego iloczynów częściowych jest malejący, to

(1-0"-(1-^Tt)=o-

Zatem na mocy (1) mamy lim*.-,^ p2n+i — 0. Również lim p2n = lim p2n~i -fi--t= ) = 0.

n—*-oo    n—►oo    \    y 2 U/

Stąd limn^oo pn — 0. Ponieważ 1 4- an ^ 0, to rozważany iloczyn jest rozbieżny.

To kończy rozwiązanie.    □

Zadanie 5. Niech

1 fy/k    dla n — 2k — 1,

dn


— 1/ ^1 4- y/k^j dla n — 2k.

Pokazać, że iloczyn    (1 + an) jest zbieżny, a szereg    an roz~

bieżny.

Rozwiązanie. Niech pn będzie n-tym iloczynem częściowym, iloczynu n~i (! + ««)- Wówczas p2n = 1, bo

dla

Ponadto limn^00p2n-i = lim?woo P2n-2 (l 4-    — 1. Reasumując,

lim^^oo pn = 1, co daje zbieżność rozważanego iloczynu.

Z określenia ciągu an mamy

a2n~l 4- «2n


1    J_

yfn (1 4- y/h) ~ 2n


co daje rozbieżność szeregu an-To kończy rozwiązanie.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Rozwiązanie Z treści zadania wynika, ze m +1 * 0. czyli m * -1. Trójmian/ma dwa różne pierwiastki
chądzyński8 150 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI Na mocy małego twierdzenia Rungego (wniosek 1.
chądzyński 5 164 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI Rozwiązanie. Z zadania 1 wynika, że iloczyn n^
chądzyński7 148 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI Pn taki, że(1)
chądzyński9 152 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI Zadanie 1. Pokazać, że funkcja, holomorficzna
chądzyński 0 154 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI bez straty ogólności założyć, że (1)  &nb
chądzyński 2 158    9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI Zadanie 6. Niech {aw} będzie
chądzyński 3 160 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI7, oo(i)    (i - KI) < °°- n=
chądzyński 4 162 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI Na koniec pokażemy, że zachodzi (**). Ze zbież
Ciagi zad 5 13 odpowiedzi 260 ciąoi urzaowr ograniczony. Z twierdzenia z zad. 4 wynika, że lim am =
Ciagi zad 5 13 odpowiedzi 260 ciąoi urzaowr ograniczony. Z twierdzenia z zad. 4 wynika, że lim am =
Image3449 Ponieważ W(0,0) 2 0 3 -4 = -8 < O, to funkcja f niema ma w punkcie (0,0) ekstremumlokal
5 (1709) 10. 1 punkt Funkcja / : M2 R ma w punkcie (1,1) obie pochodne cząstkowe pierwszego rzędu ró
454 2 454 12, Rozwiązania zadań (b) Z f=xyjz wynika, że Af Ax Av Az -T«— +---- f x y z Wprowadzamy
Strona0026 26 Ze wzorów (2.12) i (2.13) wynika, że drgania swobodne liniowego układu zachowawczego m
201503043945 f74J) l MMluy Wzorów (7,11 - 7.13) wynika, że makamwi «y»ęr» Uc wy ępwjŁ przj pułsacji

więcej podobnych podstron