156 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI
Rozwiązanie. Z twierdzenia 1.13.3 wynika, że funkcja Log ma w punkcie 1 pochodną równą 1. Zatem istnieje takie otoczenie U punktu 0, że
Log (1 + z)
- 1
dla zGU\{ 0}. *
2 *
Stąd
(1) (1/2) \z\ < |Log (1 + z)\ < (3/2) \z\ dla z G U.
Korzystając z warunku koniecznego zbieżności bezwzględnej iloczynu (*) albo z warunku koniecznego bezwzględnej zbieżności szeregu (**), można bez straty ogólności założyć, że an — 1 G U dla n € N0. Stąd, w myśl (1), dla każdego n mamy
(2) (1/2) \an - 1| < |Logan| < (3/2) |a„ - 1|.
Z (2) dostajemy, że zbieżność szeregu |Log on| jest równoważna zbieżności szeregu Y^=i \an — 1|. Z drugiej strony, na mocy własności 1.54.3, zbieżność szeregu V/L1 |an — 11 jest równoważna zbieżności iloczynu JIJHi (1 + \an — 1|), czyli bezwzględnej zbieżności iloczynu
Reasumując, bezwzględna zbieżność szeregu (**) jest równoważna bezwzględnej zbieżności iloczynu (*).
Zadanie 4. Niech an — (—l)n 1 /y/n. Pokazać, ze szereg an
jest zbieżny, a iloczyn 0 + o,n) - rozbieżny.
Rozwiązanie. Szereg an jest zbieżny, co wynika z kryterium Leibniza. ;
Pokażemy teraz rozbieżność iloczynu [IZi (1 + fln). Niech p7[ = riLi (!+«*)• Zauważmy najpierw, że i
I
I
l
I
!
i
i
i
i
!
0 < i1 V2k) (* + V2Fn)
_ i 1 1 1
V2k \/2k + 1 V2kV2kTl
, 1 , 1
<1------- <1--k = 1 9
\/2k^2k +1 2k+ V ' 7
Stąd
fc=l v 7
Na mocy zadania 1 iloczyn II^i (1 ~ ^fl) rozbieżny. Ponieważ ciąg jego iloczynów częściowych jest malejący, to
Zatem na mocy (1) mamy lim*.-,^ p2n+i — 0. Również lim p2n = lim p2n~i -fi--t= ) = 0.
n—*-oo n—►oo \ y 2 U/
Stąd limn^oo pn — 0. Ponieważ 1 4- an ^ 0, to rozważany iloczyn jest rozbieżny.
To kończy rozwiązanie. □
Zadanie 5. Niech
1 fy/k dla n — 2k — 1,
dn
— 1/ ^1 4- y/k^j dla n — 2k.
Pokazać, że iloczyn (1 + an) jest zbieżny, a szereg an roz~
bieżny.
Rozwiązanie. Niech pn będzie n-tym iloczynem częściowym, iloczynu n~i (! + ««)- Wówczas p2n = 1, bo
dla
Ponadto limn^00p2n-i = lim?woo P2n-2 (l 4- — 1. Reasumując,
lim^^oo pn = 1, co daje zbieżność rozważanego iloczynu.
Z określenia ciągu an mamy
a2n~l 4- «2n
yfn (1 4- y/h) ~ 2n
□
co daje rozbieżność szeregu an-To kończy rozwiązanie.