160 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI
oo
n=l
Ponieważ funkcja f ceruje się na zbiorze B, więc istnieje taki pod-ciąg {a„,} ciągu {an}, że B = <i„,,...} i w myśl (1) mielibyśmy
EŁiO-KI) < oo. Ostatni szereg jest bezwarunkowo zbieżny, więc i po dowolnej zamianie porządku jego wyrazów jest zbieżny, dzyli zbieżny jest szereg (1 ~ |6n|), co jest sprzeczne z założeniem
zadania.
To kończy rozwiązanie. ; □
9.4. Funkcyjne iloczyny nieskończone
Dalej mówić będziemy że iloczyn funkcyjny jest niemal jednostajnie zbieżny w zbiorze otwartym G C C, gdy jest on jednostajnie zbieżny na zwartych podzbiorach zbioru G.
Zadanie 1. Pokazać, że dla ztC mamy
°° / 4z2 \
(**) cos 7rz = TT I 1----ó 1 »
b, V (2i/ — l)2/
przy czym powyższe iloczyny są bezwzględnie i niemal jednostajnie zbieżne w C.
Rozwiązanie. Pokażemy najpierw, że iloczyn n^Li ~ ps} jest bezwzględnie i niemal jednostajnie zbieżny w C i jego wartość jest funkcją całkowitą. W tym celu wystarczy pokazać bezwzględną i jedno^ta.-jną zbieżność tego iloczynu do pewnej funkcji holomorficznej w dowolnym kole Kr = {z t C : \z\ < /?,}. Zauważmy najpierw, że szereg Y^Li I (zf1-')2 I jest jednostajnie zbieżny i ograniczony w Kr, bo ;
oo oo
Y\(Z/VT\ - YL = (^7r)2 /6 dla z e Kr.
l/=l V—\
Stąd, na mocy twierdzenia 1.54.3, iloczyn ~ zbieżny
bezwzględnie i jednostajnie do pewnej funkcji holomorficznej w Kr.
Analogicznie pokazujemy, źe iloczyn n^Li ) Jest bez
względnie i niemal jednostajnie zbieżny w C i jego wartość jest funkcją całkowitą.
Powróćmy teraz do wzoru (*). Wzór (*) zachodzi dla z = 0. Pokażemy zatem, że
v—\ ' '
Ponieważ obie strony w (1) są fimkcjami holomorficznymi w zbiorze spójnym C \ {0}, więc na mocy twierdzenia 1.34.3 (o identyczności) wystarczy pokazać, że (1) zachodzi na pewnym odcinku zawartym w C\{0}.
Pokażemy teraz, że (1) zachodzi na odcinku (0,1/2) C R+. Z zadania 6.4.2 mamy
(2) 7r ctg7rt — (1/t) = 2t/(t2 — z/2) dla t £ (0,1/2).
I/=l
j
Na odcinku (0,1/2) mamy |2t/ (t2 — u2)\ < 1/ {y1 — (1/4)). Zatem szereg po prawej stronie jest jednostajnie zbieżny na. tym odcinku do funkcji ciągłej. W konsekwencji funkcja po lewej stronie (2) rozszerza się jako ciągła na przedział (0,1/2). Weźmy teraz dowolną liczbę x £ (0,1/2). Wówczas z powyższego, (2) i własności 1.19-5 mamy
0 0 Stąd po prostych rachunkach dostajemy
.2
Log
sin irx
7CX
= Los (1 - — dla x g (°> V2) •
l/=l
Z zadania 9.3.2 dostajemy
sin 7r:r 7TO:
dla x £ (0,1/2)
co daje prawdziwość wzoru (*).