chądzyński7

chądzyński7



148 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI

Pn taki, że

(1)


|Pn {z)\ < 1/n dla 2 G K\ U K%


(2)


\Pn(z)\>n dla z e K*,

gdzie — {z G C : \z\ < n, Im z < 0}, K* = {z G C : \z\ < n, Im z > 2/n},    — {z G C : jz| < n,Imz = 1/n}- Pokażemy, że| tak

określony ciąg wielomianów {Pn} spełnia warunki zadania.

Zacznijmy od pokazania (b). Ponieważ zbieżność niemal jednostajna ciągu jest równoważna lokalnej jednostajnej zbieżności tego ciągu, ■wystarczy pokazać, że dla dowolnego punktu w G C\R istnieje otoczenie Uw tego punktu, w którym ciąg {Pn} jest jednostajnie zbieżny do 0. Niech Uw{z G C : \z — w\ < r}, gdzie r = jlmicj (2. Weźmy dowolną liczbę e > 0 i połóżmy N — max((l/e), |«;| + r, 4/ (Imltej). Wówczas dla dowolnego n > Ar, Uw C Aj} U A"2. Zatem z określenia N i z (1) dla dowolnego 7i > N i dowolnego z € Uw iriąiny \Pn (z)| < 1 fn < e. To daje (b).

Pokażemy teraz (a). W myśl powyższego wystarczy pokazać (a) dla x G R. Połóżmy N — \x\. Wówczas dla dowolnego n > N mamy x G Aj}. Zatem z (1) dla dowolnego n > N mamy \Pn (a?)) < 1/n. Stąd

limn_»oo Pn {z) — 0.

Aby pokazać (c), wystarczy zauważyć, że dla dowolnego puijktu x G IR istnieje ciąg {zn} taki, że lim^oo zn — x i lim^oo Pn (zn) — oo. Niech zn — x + i/n i N — |.r] + 1. Wówczas dla dowolnego n >j Nzn G K„. Zatem z (2) dla dowolnego n > N mamy \Pn (zn)| > nj, co daje lim^oo Pn (z„) = oc.

To kończy rozwiązanie.    j □

i

|

Zadanie 3. Pokazać, że istnieje ciąg wielomianów {Pn} taki, że i

dla ( E C \ M. dla C G R.


Rozwiązanie. Weźmy dowolną liczbę naturalną n i połóżmy Ad = {z G C : \z\ < n i Im z > 2/??.},    = {z G C : \z\ < n i Im£ <

— 2/n}, A^ = {z G C : \z\ < n i Im z — 0}. Zbiór Kn — K\ U U Kft jest zwarty i nie rozcina płaszczyzny. Łatwo zauważyć, że istnieją obszary rozłączne G*, G2, G^ zawierające odpowiednio zbiory zwarte

K%, K\. Zbiór Gn U G2n U G^ jest otwarty i Kn c_ G, Określmy w Gn funkcję holomorficzną fn wzorem

(1)


0    dla

1    dla


z £ G)x O Gn->

zeGl


Zatem na mocy małego twierdzenia Rungego (wniosek 1.51.1) istnieje wielomian Pn taki, że

(2)    \fn{z)~Pn{z)\ < 1/n dla zeKn.

Zauważmy, że tak określony ciąg wielomianów spełnia warunki zadania.

Niech ( 6 C \ M. Weźmy dowolną liczbę e > 0 i połóżmy N — max(l/e, |C[, 2/ |Im^|). Zatem dla dowolnego n > N, f G K,\ U K\ C G* U G£. Wówczas, z (1), (2) i określenia N, dla dowolnego n > N dostajemy \Pn (£)| < 1/n < e.

Niech ę G IR. Weźmy dowolną liczbę e > 0 i połóżmy N — max(l/e:, |C|)- Zatem dla dowolnego n > N, £ G K* C G%. Wówczas, z (1), (2) i określenia N, dla dowolnego n > N dostajemy |Pn (C) - 1| < l/n < £.

To kończy rozwiązanie.    □

Zadanie 4. Połóżmy Kp = {z G C : \z\ < p}. Niech e, r, R będą liczbami dodatnimi, r < R i niech Q : KR —+ C będzie funkcją holomorficzną. Pokazać, że istnieje wielomian P taki, że

(a)    |P(*)|<e dla z G Krt

(b)    dla dowolnej liczby rzeczywistej p G (—7r, tt) istnieją punkty z' ~ p!eN, z" = p"ei<p, p', p” G (r, R) takie, że \Q (z1) + P {z') \ < s oraz \Q (z") 4- P (z") \ > 1 je.

Rozwiązanie. Niech dane będą liczby rzeczywiste a3,    b\, &2 takie, że

r < ai < a2 < 6i < ń2 < R. Połóżmy Ai = {z = aie1^ : 0 < (p < 7r}, Dl = {z = biettp : — tt < ę? < 0} , / = 1,2. Zbiór H ~ Kr U A\ U A2Bi U B2 jest zwarty i nie rozcina płaszczyzny. Łatwo zauważyć, że istnieją obszary rozłączne Go, Gi, G2, G3, G4 zawierające odpowiednio zbiory zwarte Kr, A\, A2, B\, P2- Niech G = Go U G\ U G2 U G3 U G4.

Określmy funkcję    holomorficzną    / : G —►    C wzorem

{0    dla    z    G    Go,

—    Q (z)    dla    z    G    G\ U    G3,

—    Q (z)    +5+7    dla    z    G    G2 U    G4.

(i) /« =


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
chądzyński9 152 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI Zadanie 1. Pokazać, że funkcja, holomorficzna
chądzyński 0 154 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI bez straty ogólności założyć, że (1)  &nb
chądzyński 1 156 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI Rozwiązanie. Z twierdzenia 1.13.3 wynika, że f
chądzyński 4 162 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI Na koniec pokażemy, że zachodzi (**). Ze zbież
chądzyński 5 164 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI Rozwiązanie. Z zadania 1 wynika, że iloczyn n^
chądzyński8 150 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI Na mocy małego twierdzenia Rungego (wniosek 1.
chądzyński 2 158    9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI Zadanie 6. Niech {aw} będzie
chądzyński 3 160 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI7, oo(i)    (i - KI) < °°- n=
96 (46) W i • I o m i a n y i funkcje wymierne )» , jeżeli wiadomo, że suma współczynnik* PRZYKŁADOW
306 XVI. Całki funkcji wymiernych Rozwiązanie. Zakładamy, że ax + bjtO. Wykonujemy podstawienie ax+b
27 § 2. Całkowanie funkcji wymiernych Należy podkreślić, że wszystkie te całki istnieją realnie O, s
35 § 2. Całkowanie funkcji wymiernych Wykażemy teraz, że pierwszy ułamek można zawsze sprowadzić do
PC043397 106 Pierwiastkami funkcji wymiernej f(x) => Jgi Są tc liczby, dla lufo, W{x) - O i jedno
P3160237 s komputerowa Aproksymacja funkcjiDowód.Niech q e rin+i będzie wielomianem interpolacyjnym
img028 CAŁKOWANIE FUNKCJI WYMIERNYCH Całkowanie ułamków prostych Ze wzorów 15 i 16 zapisanych w tabl
61326 Obraz7 (111) Teoria funkcjonalno-strukturalna - wyjaśnia ona zbiorowe życie ludzi. Pogląd tej

więcej podobnych podstron