chądzyński9

chądzyński9



76 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE

Wzór (d) pokażemy indukcyjnie. Z (a) wynika, że dla k = 1 wzór jest prawdziwy i szereg w (d) jest niema] jednostajnie zbieżny. Zakładając, żc zachodzi (d) dla jakiegoś k > 1 i że szereg w (d) jest niemal jednostajnie zbieżny oraz stosując twierdzenie Weierstrassa 1.26.1, dostajemy

76 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE

CO

7T*f 1


oo


n=0


p» = (fc+i)£(t++V\



co daje wzór (d) dla k 4-1. To kończy rozwiązanie.

4.5. Szeregi potęgowe i Laurenta Zadanie 1. Niech KT={zś=C:[z|<l}. Pokazać, że

dla z £ K

71=0


i ze. K jest kołem zbieżności powyższego szeregu.

Rozwiązanie. Funkcja Log jest ciągła w C\K_. Zatem funkcja L : K 3 z » Log(12:) jest gałęzią logarytmu funkcji K 3 z 1 — z £ C \ R_. Z zadania 4.1.5 wynika, że funkcja L jest holomorficzna i L'(z) — —1/(1 — z). Korzystając teraz z zadania 4.4.2(a), dostajemy

71=0


(i)

przy czym, w myśl twierdzenia 1.27.1, szereg w (1) jest niemal jednostajnie zbieżny w K.

Niech z £ K będzie dowolnym punktem i niech [0, z] będzie odcinkiem zorientowanym o początku w punkcie 0 i końcu w punkcie 2. Wtedy z (1) i równości L{0) = 0, na mocy własności 1.19.5 i twierdzenia 1.20.2, dostajemy


co daje (*).

Łatwo zauważyć, że limsup y/ljn = 1, co w myśl twierdzenia Cauchy’ego-Hadamarda 1.27.2 daje drugą część zadania.

To kończy rozwiązanie.    □

Zadanie 2. Niech K = {z G \ \z\ < \} i niech T będzie gałęzią arcusa tangensa w kole K, która przyjmuje w punkcie 0 wartość 0. Pokazać, ze

OO

(*)    T(z) = ^P(-l) Vn+1/(2n + 1) dla z G K

n—O

i ze K jest kołem zbieżności powyższego szeregu.

Rozwiązanie. Z zadań 2.5.11(a) i 4.1.8 wynika, że gałąź T istnieje, jest funkcją holomorficzną i T'{z) — 1/(1    z2). Korzystając teraz z

zadania 4.4.2(a), dostajemy

OO

(1)    T'(z) =    dla zK,

rt^= 0

przy czym, w myśl twierdzenia 1.27.1, szereg w (1) jest niemal jednostajnie zbieżny w K.

Niech z G K będzie dowolnym punktem i niech [0, z] będzie odcinkiem zorientowanym o początku w punkcie 0 i końcu w punkcie z. Wtedy z (1) i równości T(0) = 0, na mocy własności 1.19.5 i twierdzenia 1.20.2, dostajemy

C    °° f    °°    /_1 \7l -271+1

T(z) = / T'{Qd.C =-£/ (-l)"C2’*rfC = E L^TT~’ Ąotz)    n=0J[ OM    ti=o 2n+1

co daje (*).

Połóżmy a2n 0 i fl2n+i = (-l)n/(2n + 1) dla n G N. Łatwo zauważyć, że limsup %/\a7l\ = 1, co w myśl twierdzenia Cauchy’ego-Hadamarda 1.27.2 daje drugą część zadania.

To kończy rozwiązanie.    □

Zadanie 3. Pokazać, ze jeśli a„^0,ncN i istnieje granica

lim    — p G M+ U {+oo},

n—> CJO |an[

to przy konwencji 1/0 r — +00,1/+00 := 0 liczba 1/p jest promieniem zbieżności szeregu    an{z — ^o)n-


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
chądzyński0 78 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE Rozwiązanie. Wiadomo z analizy rzeczywistej, że jeśli bn &g
chądzyński5 40 2. FUNKCJE ZESPOLONE Stąd (1)    tg Ti (z) = tg T2{z) dla z £ E. Z za
chądzyński4 66 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE Zadanie 3. Niech G C C będzie obszarem i niech /:(?—* C będ
chądzyński5 68 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE to funkcja h ma pochodną w punkcie zq i (**) ti{z0) - R
chądzyński6 70    4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE zbieżności całki e~x*+y2dx, dostajemy łat
chądzyński7 72 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE Przypuśćmy przeciwnie, że istnieją £o > 0 i ciągi {wn},
chądzyński8 74 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE 4.4. Twierdzenie Weierstrassa o ciągach funkcji holomorficz
chądzyński1 so 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE so 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE W konsekwencji funkcja K 3 ^ t—
chądzyński 1 156 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI Rozwiązanie. Z twierdzenia 1.13.3 wynika, że f
skanuj0050 (51) /. Środki dydaktyczne7.1. Funkcje środków Z teorii i praktyki pedagogicznej wynika,
skanuj0030 (6) Vl.1 Określenie funkcji wielu zmiennych    211 . Z podanej definicji w
Z reguły Horiuti-Folanyj ego wynika, że dla wzrastającej gałęzi funkcji rozdziału #(E) = H . exp (oc
Z pracy tej [7] wynika, że dla serii katalizatorów żelaznych o tej samej funkcji rozdziału miejsc cz
chądzyński7 52 3. CAŁKOWANIE W DZIEDZINIE ZESPOLONEJ Z pierwszej części (2) wynika, że w odpowiedni
chądzyński8 92 5. PUNKTY OSOBLIWE ODOSOBNIONE i w myśl poprzedniego(9) Z (1) wynika, że Cx jest, pi
skanuj0031 (6) VI. 1. Określenie funkcji wielu imiennych    211 Z podanej definicji w
img065 65 Z tabeli 1.2 wynika, że i dla modulacji PM, i dla modulacji FM spełniony jest

więcej podobnych podstron