chądzyński8

chądzyński8



92 5. PUNKTY OSOBLIWE ODOSOBNIONE

i w myśl poprzedniego


(9)

Z (1) wynika, że Cx jest, pierścieniem zbieżności rozwinięcia funkcji / w szereg Laurenta o środku 0.


To kończy rozwiązanie.



5.3. Funkcje ineromorficzne w punkcie

Funkcji meromorficznej w punkcie a £ C, która znika tożsamości owo w pewnym sąsiedztwie tego punktu, przypisywać będziemy w punkcie a rząd równy -f co z analogicznym jak w § 1.32 oznaczeniem.

Zadanie 1. Niech funkcje f, g będą m.eromorficzne w punkcie a. Pokazać, ze    i

(a)    jeśli ord0/ — +oc, to funkcja f znika tożsamościowa w

pewnym. sąsiedztwie punktu a,    I

(b)    funkcja fg jest meromorficzna w punkcie a i orda fg — ord af + orda g,

(c)    jeśli onk g 6 Z, to funkcja f/g jest meromorficzna w

punkcie a i ord« f/g — orda / — ordu g,    ;

(d)    funkcja f jest meromorficzna w punkcie a i przy dodatkowym, założeniu orda f 0 zachodzi wzór orda /' = orda f —

(e)    wzór w (d) nie jest prawdziwy bez dodatkowego założenia.

Rozwiązanie, (a). Przypuśćmy przeciwnie, że funkcja / nie znika w żadnym sąsiedztwie punktu a. Wówczas (patrz § 1.32) istnieje liczba l € Z taka, że orda / = Z, co jest sprzeczne z założeniem.

(b). Jeśli orda/ “ +oo lub orda<y = +oo, to oczywiście funkcja fg jest meromorficzna w punkcie a i wzór w (b) zachodzi. Niech ordaf — k G Z i ord„g = IgZ. Wtedy na mocy twierdzenia 1.32.1 istnieją funkcje fi,gi holomorficzne, nigdzie nieznikające w pewnym otoczeniu punktu a i spełniające warunki (1) f(z) = (z - a)kfi(z), g(z) - (z - afg^z) dla 2 € H \ {a}.

Stąd

(2)    f(z)g(z) - (z - a)k+l h(z)gi{z) dla z €Q\ {a}.

Z (1), (2) i twierdzenia 1.32.1 wynika, żc funkcja fg jest meromorficzna w punkcie a i że wzór w (b) zachodzi.

(c) . Bezpośrednio z twierdzenia 1.32.1 wnioskujemy, że funkcja 1 jg jest meromorficzna w punkcie a i że orda 1 jg — — ordag. Stąd i z (b) dostajemy (c).

(d) . Jeśli orda/ ~ +oo, to oczywiście funkcja /' jest meromorficzna w punkcie a i wzór w (d) zachodzi. Niech orda / = k G Z. Wtedy, na mocy twierdzenia 1.32.1, istnieje funkcja fi holomorficzna, nigdzie nieznikająca w pewnym otoczeniu O punktu a i spełniająca warunek f(z) — (za)kfi(z) dla z6fi \ {a}.

Dla k — 0 funkcja f jest oczywiście meromorficzna w punkcie a.

Dla k 7^ 0 mamy

(3)    f'(z) = k(z - a)*_1/i(z) + {z- a)kf[ {z)

= (za)k~lh(z),

gdzie h(z) = kfi(z) + (z — a)f[(z). Funkcja h jest holomorficzna w H i h(a) — kfi(a) 4 0. Stąd, z (3) oraz z twierdzenia 1.32.1 wynika, że funkcja f jest meromorficzna w punkcie a i że orda f — k — 1.

(e) . Wystarczy zauważyć, że dla / : C 32    1 + z G C marny

°rdo/ = 0, ordo /;0.

To kończy rozwiązanie.    □

Zadanie 2. Pokazać, ze jeżeli funkcje f,g są meromorficzne w punkcie a, ordaf    0 i ord0y 0,+oo, to

(*)


lim M - lim 44

z-a9[z) z^ag{z) przy czym obie granice w (*) istnieją (reguła de 1’Hospitala).

Rozwiązanie. Rozważmy cztery przypadki.

(a). Niech orda. / = -foo. Wtedy z zadania l(c) mamy OYÓ.af/g — °rda / — orda — -koo. Stąd

(i)


lim 44 = O-g(z)

Z zadania l(d) mamy orda /' — orda / — 1 = +oo i orda g' = ord* g — 1 if +oo. Stąd i z zadania l(c) mamy orda f/g' — orda f — ordap' =


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
chądzyński4 86 5. PUNKTY OSOBLIWE ODOSOBNIONE gdzie Cr jest tukiem okręgu o opisie parametrycznym (
chądzyński3 84 5. PUNKTY OSOBLIWE ODOSOBNIONE Również z własności 1.11.4 dla dostajemy cos(O) = 1 d
chądzyński5 88 5. PUNKTY OSOBLIWE ODOSOBNIONE Z założenia a > 0, dla 2 G CR mamy
chądzyński6 90 5. PUNKTY OSOBLIWE ODOSOBNIONE co daje (*). Odwrotnie, załóżmy teraz, że zachodzi (*
chądzyński7 90 5. PUNKTY OSOBLIWE ODOSOBNIONE co daje (*). Odwrotnie, załóżmy teraz, że zachodzi (*
chądzyński9 94 5. PUNKTY OSOBLIWE ODOSOBNIONE +oo, co daje 94 5. PUNKTY OSOBLIWE ODOSOBNIONE (2) li
chądzyński2 ROZDZIAŁ 5Punkty osobliwe odosobnione 5.1. Rozwinięcie w szereg potęgowy w otoczeniu pu
Obraz1 (92) Z analizy literatury badawczej w zakresie muzykoterapii wynika, źe podstawę działań ter
71622 Sztuka i percepcja wzrokowa7 [] RÓWNOWAGA MADAME CEZANNE NA ŻÓŁTYM KRZEŚLE Z tego, co powiedz
78161 Obraz1 (92) Z analizy literatury badawczej w zakresie muzykoterapii wynika, źe podstawę dział
IMG92 Z przedstawionego na rysunku 7.2a wykresu wynika, że największą skłonność do pękania wykazują
doses1 •> PN-92/B-OI706 przygotowania ciepłej wody powinno wynikać ze sposobu dostawy energii cie
chądzyński7 52 3. CAŁKOWANIE W DZIEDZINIE ZESPOLONEJ Z pierwszej części (2) wynika, że w odpowiedni
chądzyński9 76 4. FUNKCJE HOLOMORFICZNE Wzór (d) pokażemy indukcyjnie. Z (a) wynika, że dla k = 1 w
chądzyński 5 164 9. APROKSYMACJA FUNKCJAMI WYMIERNYMI Rozwiązanie. Z zadania 1 wynika, że iloczyn n^
Obraz1 (92) Z analizy literatury badawczej w zakresie muzykoterapii wynika, źe podstawę działań ter

więcej podobnych podstron