92 5. PUNKTY OSOBLIWE ODOSOBNIONE
i w myśl poprzedniego
Z (1) wynika, że Cx jest, pierścieniem zbieżności rozwinięcia funkcji / w szereg Laurenta o środku 0.
To kończy rozwiązanie.
□
5.3. Funkcje ineromorficzne w punkcie
Funkcji meromorficznej w punkcie a £ C, która znika tożsamości owo w pewnym sąsiedztwie tego punktu, przypisywać będziemy w punkcie a rząd równy -f co z analogicznym jak w § 1.32 oznaczeniem.
Zadanie 1. Niech funkcje f, g będą m.eromorficzne w punkcie a. Pokazać, ze i
(a) jeśli ord0/ — +oc, to funkcja f znika tożsamościowa w
pewnym. sąsiedztwie punktu a, I
(b) funkcja fg jest meromorficzna w punkcie a i orda fg — ord af + orda g,
(c) jeśli onk g 6 Z, to funkcja f/g jest meromorficzna w
punkcie a i ord« f/g — orda / — ordu g, ;
(d) funkcja f jest meromorficzna w punkcie a i przy dodatkowym, założeniu orda f 0 zachodzi wzór orda /' = orda f —
(e) wzór w (d) nie jest prawdziwy bez dodatkowego założenia.
Rozwiązanie, (a). Przypuśćmy przeciwnie, że funkcja / nie znika w żadnym sąsiedztwie punktu a. Wówczas (patrz § 1.32) istnieje liczba l € Z taka, że orda / = Z, co jest sprzeczne z założeniem.
(b). Jeśli orda/ “ +oo lub orda<y = +oo, to oczywiście funkcja fg jest meromorficzna w punkcie a i wzór w (b) zachodzi. Niech ordaf — k G Z i ord„g = IgZ. Wtedy na mocy twierdzenia 1.32.1 istnieją funkcje fi,gi holomorficzne, nigdzie nieznikające w pewnym otoczeniu kł punktu a i spełniające warunki (1) f(z) = (z - a)kfi(z), g(z) - (z - afg^z) dla 2 € H \ {a}.
Stąd
(2) f(z)g(z) - (z - a)k+l h(z)gi{z) dla z €Q\ {a}.
Z (1), (2) i twierdzenia 1.32.1 wynika, żc funkcja fg jest meromorficzna w punkcie a i że wzór w (b) zachodzi.
(c) . Bezpośrednio z twierdzenia 1.32.1 wnioskujemy, że funkcja 1 jg jest meromorficzna w punkcie a i że orda 1 jg — — ordag. Stąd i z (b) dostajemy (c).
(d) . Jeśli orda/ ~ +oo, to oczywiście funkcja /' jest meromorficzna w punkcie a i wzór w (d) zachodzi. Niech orda / = k G Z. Wtedy, na mocy twierdzenia 1.32.1, istnieje funkcja fi holomorficzna, nigdzie nieznikająca w pewnym otoczeniu O punktu a i spełniająca warunek f(z) — (z — a)kfi(z) dla z6fi \ {a}.
Dla k — 0 funkcja f jest oczywiście meromorficzna w punkcie a.
Dla k 7^ 0 mamy
(3) f'(z) = k(z - a)*_1/i(z) + {z- a)kf[ {z)
= (z — a)k~lh(z),
gdzie h(z) = kfi(z) + (z — a)f[(z). Funkcja h jest holomorficzna w H i h(a) — kfi(a) 4 0. Stąd, z (3) oraz z twierdzenia 1.32.1 wynika, że funkcja f jest meromorficzna w punkcie a i że orda f — k — 1.
(e) . Wystarczy zauważyć, że dla / : C 32 1 + z G C marny
°rdo/ = 0, ordo /; — 0.
To kończy rozwiązanie. □
Zadanie 2. Pokazać, ze jeżeli funkcje f,g są meromorficzne w punkcie a, ordaf 0 i ord0y 0,+oo, to
(*)
lim M - lim 44
Rozwiązanie. Rozważmy cztery przypadki.
(a). Niech orda. / = -foo. Wtedy z zadania l(c) mamy OYÓ.af/g — °rda / — orda — -koo. Stąd
(i)
lim 44 = O-g(z)
Z zadania l(d) mamy orda /' — orda / — 1 = +oo i orda g' = ord* g — 1 if +oo. Stąd i z zadania l(c) mamy orda f/g' — orda f — ordap' =