CIMG2558 (2)

7 • Międzynarodowe zarządzanie zasobami ludzkimi

85

1ozoz^,AŁ

Trzecim wyzwaniem związanym z globalnym zarządzaniem ludźmi jest kwestia komunikowania się: nawet najbardziej wyrafinowane metody komunikacji elektronicznej nie zastąpią kontaktu osobistego.

Ostatnie wyzwanie stanowi pozyskiwanie do operacji międzynarodowych pracowników właściwego formatu, którzy poradzą sobie z dużo bardziej złożonymi problemami, jakie na pewno się pojawią. Jak zauważył Perkins (1997), ważne jest, by przedsiębiorstwo „utrzymało swoją konkurencyjność na rynku pracy i mogło przyciągać i zatrzymać wysokiej jakości pracowników, których umiejętności można wykorzystać na całym świecie”.

Cech/ międzynarodowego ZZL

Jak sugerował Torrington (1994), międzynarodowe ZZL nie może sprowadzać się do powielania praktyk Amerykanów, Japończyków i Niemców, gdyż te niekoniecznie dadzą się przełożyć na kulturę innego kraju. Nie wystarczy również zapoznać się z kulturą danego kraju i dopasować do niej ogólne koncepcje - taka wizja byłaby zbyt idealistyczna i niemożliwa do zrealizowania ze względu na silną i delikatną naturę kultur narodowych. Torrington uważa, że międzynarodowe zarządzanie personelem najlepiej zdefiniować przez odniesienie do następujących kwestii, nazywanych „7k”:

♦    kosmopolityzm - ludzie stają się albo członkami ambitnej wielojęzycznej elity, zaangażowanymi w koordynację na wysokim poziomie i przemieszczającymi się bezustannie z miejsca na miejsce, albo pracownikami delegowanymi do pracy za granicą, którzy mogą powrócić po kilku latach i mieć poważne problemy z przystosowaniem się do życia w kraju;

♦    kultura - zasadnicze różnice między kulturami;

♦    kompensacja - specjalne wymagania dotyczące płacy i świadczeń dla pracowników delegowanych do pracy za granicą oraz pracowników z kraju goszczącego;

♦    komunikacja - utrzymanie dobrej łączności między wszystkimi częściami organizacji na całym świecie;

♦    konsultacja - większa potrzeba sprowadzania specjalistów do rozwiązywania lokalnych problemów;

♦    kompetencja - opracowanie większego zakresu kompetencji dla ludzi, którzy muszą pracować ponad granicami politycznymi, kulturowymi i organizacyjnymi;

♦    koordynacja - opracowywanie formalnych i nieformalnych sposobów na to, by różne części międzynarodowego przedsiębiorstwa ściślej ze sobą współpracowały.

Torrington twierdzi, że międzynarodowe ZZL jest pod wieloma względami po prostu zarządzaniem zasobami ludzkimi, tyle że przeprowadzanym w większej skali, bardziej złożonym, zróżnicowanym i wymagającym większej koordynacji ponad granicami państw. Można w nim zastosować te same podstawowe techniki rekrutacji i szkolenia, należy je tylko dopasować do różnych kultur i lokalnych wymagań. Szczególną trudność może sprawić zarządzanie i wynagradzanie pracowników delegowanych do pracy za granicą.

Nie ma uniwersalnych przepisów na międzynarodowe zarządzanie zasobami ludzkimi, toteż w rozdziale tym zajmiemy się jedynie ogólnymi zasadami, które należy wziąć pod uwagę przy opracowywaniu metod dotyczących zatrudnienia, strategii rekrutacji, rozwoju