28
dekonstrukcjonizm, etnografię, przeprowadzanie wywiadów, psychoanalizę, studia kulturowe, sondaże i obserwację1. Wszystkie te praktyki badawcze „mogą dostarczyć
Norman K. Denzin, Yvonna S. Lincoln
Interpretatywny brikoler rozumie, że badanie jest procesem interaktywnyn kształtowanym przez jego/jej osobistą historię, biografię, płeć, klasę społeczną, ras i etniczność oraz przez otaczających ludzi. Krytyczny brikoler podkreśla dialektyczc i hermeneutyczną naturę interdyscyplinarnego badania, wiedząc, że granice międi poprzednio odseparowanymi dyscyplinami są obecnie nie do utrzymania (Kinchelc 2001, s. 683). Polityczny brikoler zna potęgę nauki oraz dostrzega możliwe polityc ne konsekwencje wszystkich jej osiągnięć. Nie ma nauki wolnej od wartości. Bada< szuka obywatelskiej nauki społecznej opartej na polityce nadziei (Lincoln 1999). Na racyjny brikoler wie także, że badacze opowiadają historie o światach, które bada: Narracje lub opowieści, które opowiadają nam uczeni, są zatem relacjami przygott wanymi i konstruovT_mymi w obrębie poszczególnych tradycji, często określanych jak paradygmaty (np. pozytywizm, postpozytywizm, konstruktywizm).
Produktem wysiłku interpretacyjnego brikolera jest złożony, podobny do patcl worku brikolaż, refleksywny kolaż lub montaż - zespól płynnych, wzajemnie powiąż nych wizerunków i reprezentacji. Ta struktura interpretacyjna jest jak zszyta ze skra\ ków kołdra, napisany tekst lub sekwencja powiązanych ze sobą reprezentacji.
Badanie jakościowe, jako zespół czynności interpretacyjnych, nie przedkłada żądl nej praktyki metodologicznej ponad inne. Jako miejsce dyskusji lub dyskursu, badał nie jakościowe jest trudne do jasnego zdefiniowania. Nie ma ani własnej teorii, ani paradygmatu. Jak pokazują autorzy części II tego tomu, wiele teoretycznych parał dygmatów rości sobie prawo do używania metod i strategii badań jakościowych, od konstruktywizmu do studiów kulturowych, feminizmu, marksizmu i etnicznych moJ dęli badawczych. Jak będzie o tym mowa, badanie jakościowe jest wykorzystywana w wielu dyscyplinach. Nie jest ono przypisane do jakiejś jednej pojedynczej dyscyplinyJ Nie mają też badania jakościowe jakichś całkowicie własnych metod lub praktyki Badacze jakościowi wykorzystują analizę semiotyczną, analizę narracyjną, analizę) treści, analizę dyskursu, analizę archiwalną i fonemiczną, a nawet statystyki, tablice,] grafiki i liczby. Podejmują też i wykorzystują różne podejścia, metody i techniki, miedzy innymi etnometodologię, fenomenologię, hermeneutykę, feminizm,
Jest to odpowiedni moment do dokonania rozróżnienia między technikami, wykorzystywanymi w różnych dyscyplinach, a metodami używanymi w obrębie danej dyscypliny. Etnometodolodzy na przykład używają jako metody swojego podejścia, podczas gdy inni wybiórczo pożyczają tę metodę jako technikę do-własnych zastosowań. Harry Wolcott (prywatna korespondencja, 1993) sugeruje taki kierunek. Warto także dokonać rozróżnienia między tematem, metodami i zasobami. Metody mogą być przedmiotem badania, odpowiadać na pytanie, w jaki sposób badanie przypadku jest wykonywane. W ironicznym, etnometodolo-gicznym sensie metoda jest zarówno zasobem, jak i tematem badania.