1. Wprowadzenie. Dziedzina i praktyka badań jakościowych 39
nmenia. Pierwsi etnografowie stwierdzali rasową i kulturową różnorodność ludzi na tat: ziemskiej oraz próbowali dopasować tę różnorodność do teorii początków hi-fflucn:. ras i cywilizacji. Przed profesjonalizacją etnografii w XX wieku etnografowie te] ?nialni sprzyjali kolonialnemu pluralizmowi, który pozostawiał tubylców samych tak długo, jak długo można było ich przywódców pozyskać dla kolonialnej Łbłinistracji.
Europejscy etnografowie badali kolorowe ludy Afryki, Azji i krajów Trzeciego Hiiata. Pierwsi etnografowie amerykańscy badali amerykańskich Indian z perspektywą zdobywcy, który postrzegał świat życia ludzi pierwotnych jako coś na kształt okna >ioi prehistorycznej przeszłości. Kalwińska misja ochrony Indian została szybko prze-łcona w misję ochrony „hord” imigrantów, którzy przybyli do Stanów Zjedno-Hunych z początkiem industrializacji. Jakościowe badania lokalnych społeczności etnicznego Innego zaczęły się mnożyć od początku XX wieku aż do lat 60. i obejmowały E. Franklina Fraziera, Roberta Parka, Roberta Redfielda i ich studentów oraz iama Foote Whyte’a, Roberta i Helen Lyndów, Augusta Hollingsheada, Herberta i, Stanforda Lymana, Arthura Vidicha i Josepha Bensmana. Po dekadzie lat 60. na etniczne stały się wyzwaniem dla hipotezy meltingpot Parka i jego następców mły się z powstawaniem programów badań etnicznych, które dostrzegały au-itonicznych Amerykanów, Latynosów, azjatyckich Amerykanów i Afroameryka-i. którzy próbowali uzyskać jakąś formę kontroli nad badaniami członków swoich Ihnleczności.
Postmodernistyczne i poststrukturalne wyzwanie pojawiło się w połowie lat 80. l -.vieku. Zakwestionowano założenie, które dzieliło wcześniejsze okresy według idiów kolonizacji. Badanie jakościowe, które przekroczyło „postmodernistycz-podział” według Vidicha i Lymana (2000), wymagało od naukowców „unikania zystkich ustalonych i przyjętych z góry wartości, teorii, perspektyw i przesądów jako )w badań etnograficznych” (tamże, s. 60). W tej nowej erze badacz jakościowy więcej, niż tylko obserwuje historię - on lub ona biorą w niej udział. Nowe opo-z badań terenowych będą w tym okresie pisane w taki sposób, aby odzwiercie-bezpośrednie osobiste zaangażowanie badacza.
Analiza Vidicha i Lymana obejmuje pełen zakres etnograficznej historii. Nasza ^ria ogranicza się do XX i XXI wieku i stanowi uzupełnienie wspomnianego po-łu. Zaczynamy ją od wczesnych podstawowych brytyjskich i francuskich dzieł, od łków naukowych Chicago, Columbii, Harvardu i Terkeley, od brytyjskiej szkoły 'socjologii i antropologii. W tym wstępnym okresie ustanowiono normy klasycznych [itadań jakościowych i etnograficznych (zob. Gupta, Ferguson 1997; Rosaldo 1989; :king 1989).
wspomnieliśmy, historię badań jakościowych w Ameryce Północnej w wieku XX do chwili obecnej dzielimy na osiem faz, które przedstawiamy dalej.