1. Wprowadzenie. Dziedzina i praktyka badań jakościowych 33
Mi słyszalni (Howe 2004, s. 56-57). Jak zauważa ten autor, nie tylko „«metodologiczni :_r.damentaliści» przyjęli takie podejście. Podpisuje się pod nim także sporo wpływowych badaczy edukacji. Być może jest to kompromis z obecnym klimatem politycznym, iiscże kontrreakcja wymierzona w domniemane ekscesy postmodernizmu, może oba. względu na przyczyny, jest to fatalny bieg zdarzeń” (tamże, s. 57).
Pragmatyczny krytycyzm antyfundacjonalizmu Seale i współpracownicy (2004, s. 2) kry-iwkują to, co uważają za ekscesy antymetodologicznego, romantycznego postmodernizmu, „bylejakości” kojarzonej z naszym projektem. Dowodzą oni, że zbyt często podejście, które my cenimy, tworzy „niskiej jakości badanie jakościowe, a ich wy-k jest stereotypowy i bliski zdroworozsądkowemu”. Dla kontrastu, proponują oni omatyczne podejście, które w centrum stawia praktykę badawczą. Zauważają, że ue angażuje „różnorodne rzeczy i ludzi: materiał empiryczny [...], teorie spo-llttoczne, debaty filozoficzne, wartości, metody, testy [...] uczestników badania” (tamże, %. 2 >. (Właściwie to podejście jest nam bliskie, zwłaszcza w spojrzeniu na brikolera ■Ifflhkolaż). Wspomniani badacze, określając metodologię, odrzucają antyfundacjona-iissr.czne roszczenie, że są tylko częściowe prawdy, że linia pomiędzy faktem i fikcją da przełamana (tamże, s. 3). Wierzą, że ta linia podziału nie zniknęła i że badacze :iowi nie powinni akceptować opowiadań, jeżeli nie są one zgodne z najbardziej :epnymi faktami (tamże, s. 6).
Kuriozalnie, te pragmatyczne proceduralne argumenty odtwarzają wariant mode-ppartego na dowodach wraz z jego krytycyzmem wobec poststrukturalnych, perfor-rnych wrażliwości. Mogą one być użyte jako polityczne wsparcie dla metodolo-lej marginalizacji wielu autorów tego tomu.
ty złożony teren polityczny pokazuje wiele tradycji i mielizn badań jakościowi tradycję brytyjską i jej obecność w innych narodowych kontekstach; amerykań-! tradycję pragmatyczną, naturalistyczną i interpretatywną w socjologii, antropo-■hpi. komunikacji i edukacji; niemiecką i francuską perspektywę fenomenologiczną, |te*meneutyczną, semiotyczną, marksistowską, strukturalną i poststrukturalną; studia styczne, studia afrykańskie, amerykańskie i latynoskie, studia queer, studia wch i aborygeńskich kultur. Polityka badań jakościowych wytwarza napięcia, Hpre informują o każdej z tych tradycji. To napięcie samo jest wciąż na nowo badane ^sprawdzane w trakcie konfrontacji badań jakościowych ze zmieniającym się świa-historycznym, nowymi pozycjami intelektualnymi oraz warunkami instytucjo-j .akademickimi..
Podsumowując, badanie jakościowe oznacza różne rzeczy dla różnych ludzi. Jego ą jest dwoistość: przywiązanie do którejś z wersji naturalistycznego, interpre-srarnego podejścia do przedmiotu badania oraz trwająca krytyka polityki i metod jpBBffl|>oz\tywizmu. Teraz skoncentrujemy się na krótkiej dyskusji o głównych różni-i—m* między jakościowym i ilościowym podejściem do badania. Następnie omówimy i napięcia obecne wewnątrz badań jakościowych.