1^4 System instytucjonalny Unii Europejskiej
W odniesieniu do III filara uprawnienia PE są następujące:
• wyraża on opinie o decyzjach ramowych, decyzjach, środkach wykonawczych, konwencjach zawieranych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 3ś usti pfctd TL7F-. przed podjęciem któregokolwiek z instrumentów przez Radę;
• może kierować pytania do Rady UE;
• może wydawać rekomendacje dla Rady UE;
• przeprowadza doroczną debatę o postępach w dziedzinie Współpracy Policyjnej ( Sądowej w Sprawach Karnych;
■ jest regularnie informowany przez Prezydencję i Komisję Europejską o pracach prowadzonych w ramach Współpracy Policyjnej i Sądowej w Sprawach Karnych;
• wyraża opinię o ustanowieniu wzmocnienia współpracy między państwami członkowskimi zgodnie z art. 40a TUE;
• wyraża opinie o poddaniu dziedzin określonych w art. 29 TUE (min. ściilej- j sza współpraca sił policyjnych, władz celnych i innych, ściślejsza współpraca między organami sądowymi, zbliżanie zasad prawa karnego) uregulowaniom zawartym w Tytule IV TWE (Polityka wizowa, azylowa i imigracja oraz inne dotyczące swobodnego przepływu osób)**.
W porównaniu z I filarem uprawnienia PE w II i III filarze są bardzo skromne , Ograniczają się w zasadzie do opiniowania i prawa do informacji. Poprzez prawo j uchwalania wydatków nieobligatoryjnych PE ma pewien wpływ na współpracę i w dziedzinie II filara. Finansowanie tego obszaru zaliczane jest bowiem do wy- I datków nieobligatoryjnych. W przypadku negocjowania czy zawierania umów j pomiędzy państwami członkowskimi w II i III filarze PE nie przysługuj) żadne -uprawnienia. Analiza kompetencyjnego wymiaru funkcjonowania PE pozwab ] stwierdzić, iż instytucja ta jest bardzo ważnym elementem wpływającym na rozwój 1 i ewolucję zasady równowagi instytucjonalnej. Wzrost pozycji tej instytucji w pro- , cesie integracji wynikał z jednej strony z działalności TSM, który poprzez swoje 4
" Ibidem, op. du UbL 59.a. 24*
Ohroócg interesu PE byt głównie TS, który bardzo mocno obstawa! ja nadawaniem coraz bitdrkj a morf Mętnych prerogatyw Pfi, jak na przykład prawo do wnoszenia alcarg przeciwko Komisji i Radia bo bnMmofcl udowadniania swojego Interesu: C. Mik. Europejskieprawo wspólnoto**- Zagadnienia wart l praktyki, tom I.CH Beck. Waraawa 2000. a. 123. Takie podbicie dobrze ilustruje orzeczenie wepriw •Ceetnobyi’ I maja 1990 roku. Była to aprawa PE przeciwko Radzie UE. w której PE postulował aa* wałntetiir roeportąd lenta Rady z 22 grudnia 1987 roku. TS potwierdził w nim obowiązek pouinomaa fasady równowagi Inatytucyonalnej. przyznając tym aa mym awobodne prawo do kontroli wainoici akt*-' prawnych laki* PE- R Mtcókowaka. K. Karbowska. Zasada równowagi instytucjonalnej (wj Sjatrm mttr h* tonalny UE . op cit., a. 6S. Innym przedmiotowym aspektem, w obronie którego stawał TS, orrrkuy w interesie PE. była kwestia przestrzegania obowiązku wysłuchania opinii PE. W orzeczeniu I1SSU Bogactw bnn « Coeindl of the Enropcan Union. TS podkeedlił prawo PE do bycia wysłuchanym i aa* walali mnpaeasdaame Bady wydane bez mpakaaia opinii PE- Ibidem, s. 71.
orzecznictwo dokonywał wzmocnienia kompetencyjnej roli PE. t z drugiej z dążenia do przestrzegania reguły równowagi międzyinstytucjooalnej. Chodziło przede wszystkim o nadanie PE uprawnień większych niż jedynie kontrolne, jakie miał na samym początku integracji. Parlament Europejski doskonale uzupełnia tracie z ramion klasycznego trójkąta instytucjonalnego w L'E. 7. jednej strony posiada swoje własne, niepowtarzalne kompetencje, związane z reprezentacją narodów europejskich, a drugiej wkomponowuje się także w zadania prawodawcze i kontrolne, spełniane przez inne instytucje. W ten sposób staje się elementem mechanizmu check and balance i służy utrzymywaniu całego systemu w równowadze.
Parlament Europejski podejmuje działalność we wszystkich obszarach swoich kompetencji. Dążąc do rozszerzenia uprawnień legislacyjnych, PE bardzo aktywnie uczestniczy w procesie prawodawczym. Aktywność Parlamentu Europejskiego jest także szczególnie widoczna w kontekście jego demokratycznego umocowania Icgitymizacyjncgo. Przemawia on w interesie narodów europejskich Pełni takie bardzo ważną funkcję w życiu politycznym Unii Europejskie), przyczyniając się do redukowania deficytu demokracji w jej systemie politycznym.
Każdego roku Parlament na podstawie propozycji Konferencji Przewodniczą cyeh przyjmuje swój roczny kalendarz, prac. Dzieli się on na sesje I posiedzenia. Kalendarz ten przewiduje:
• 12 czterodniowych plenarnych sesji miesięcznych w Strasburgu I fi dodatku wych dwudniowych sesji miesięcznych w Brukseli,
• 2 tygodnie w miesiącu na posiedzenia komisji parlamentarnych I delegacji międzyparlamentarnych,
• 1 tydzień w miesiącu na posiedzenia grup politycznych,
• 4 tygodnie rocznie poświęcone wyłganie na pracę posls do IM! w jego okręgu wyborczym i umożliwiające mu obecność na jego termie.
Działalność Parlamentu na forum politycznym UE można obserwować w kilku obszarach:
• polityka zagraniczna,
■ globalizacja,
• obrona praw człowieka,
■ obszar wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości,
« Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej.
O sferach działania Parlamentu Europejskiego bardziej szczegółowo świadczą powoływane w jego ramach komisje (Załącznik 9).