DSC01029 (5)

160 ^^s,wn Insiyiucjonulny Unii Europejskiej

Regulamin 'lYybmtltt Sprawiedliwości: obowiązuje w wersji akontoUdom-ncj j dniu 19 czerwca 1991 roku (DzU 1. 176 z 1 Hpca 1991 roku. s. 7 oraz DzU L 383 z 29 grudnia 1992 - sprostowania), z uwzględnieniem zmian do regulamin z 18 grudnia 2006 roku (DzU 1.386 z 29 grudnia 2006 roku, s. 44).

Dla Sądu Pierwszej Instancji obowiązuje Regulamin Sędu Pierwszej Instancji (DzU UE1.136, z 30 maja 1991 roku).

Podstawami prawnymi funkcjonowania Sądu do spraw Służby Publicznej są akty instytucjonalne:

■ Decyzja Rady z 2 listopada 2004 roku ustanawiająca Sąd do spraw Służby Pu-bikznej Unii Europejskiej (2004/752/WE, Euratom);

•    Decyzja Rady z 18 stycznia 2003 roku w sprawie zasad działania komitetu,

0    którym mowa w art. 3 ust. 3 Załącznika I do Protokołu w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości (2005/49/WE, Euratom);

•    Decyzja Rady z 18 stycznia 2005 roku w sprawie warunków i zasad dotyczących przedstawiania i rozpatrywania kandydatur w celu mianowania sędziów Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (2005/150/WE, Euratom);

•    Decyzja Rady z 18 stycznia 2005 roku w sprawie mianowania członków komitetu, o którym mowa w art. 3 ust. 3 Załącznika I do Protokołu w sprawie Statutu Trybunału Sprawiedliwości (2005/151/WE, Euratom);

•    Decyzja Rady z 22 lipca 2005 roku w sprawie mianowania sędziów Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej (2005/577/WE, Euratom).

Sposób działania TS określają także procedury odnoszące się do postępowania w sytuacji wniesienia skargi oraz czynniki, takie jak szczególny reżim językowy czy różnorodność kultur prawniczych, z których wywodzą się sędziowie TS¹. W porządku ustrojowym Unii Europejskiej Trybunał Sprawiedliwości pełni rolę instytucji, która stoi na straży interesu wspólnotowego. Sędziowie i rzecznicy moną zachowywać bezstronność i być zupełnie niezależni w wykonywaniu swoich uprawnień. Trybunał Sprawiedli wości jest bardzo wyrazistą w swoich działaniach

1    znaczącą instytucją, wskazująca na istnienie ponadnarodowych rozwiązań rap-■izacyjnydi w UE Wraz z Sądem Pierwszej Instancji jest on świadectwem działami mechanizmów współpracy, które wykraczają poza tradycyjną formę koniak lów międzyrządowych. Te ostatnie n ie przewidują bowiem poddawania pod osąd SJCganu aądrroirrrgo. postępowania państw członkowskich danej orgamzaś-śr łiyM5Ł» łaó^» pojawia wt zobow iązanie do zmiany rozwiązań we włamra apNeoue prawa. UŁ, będąc organizacją o cechach struktury ponadnarodowi nąfcttnoalkr atdooac do kreowania takich nazwiązań. Kompetencje »&•*

Trybunał SpriwledllwoW I Sąd PMrwut) bMincji

międzynarodowych maję często ograniczony zasięg przez jednostronne dekla ra-cjc krajów członkowskich'. Zdolność do ustanowienia własnego systemu orfa nów sądowniczych przydatnych do rozstrzygania sporów wynikających ze stosowania j interpretacji prawa jest szczególną cechę systemu instytuctonalnego UE. |rst to zasada autonomii sądowej, jej szczególną właściwością jest równie* sposób postrzegania sędziów i sądów krajowych. Mimo i* pozostawione sę niezależne procedury ich postępowania, kreowania i umocowania wewnąlrzkrajnwcgo podziału władz, zarówno sądy, jak i sędziowie krajowi staję się jednocześnie sądami i sędziami wspólnotowymi.

2. Geneza i ewolucja Trybunału Sprawiedliwości i Sądu Pierwszej Instancji w systemie instytucjonalnym Unii Europejskiej

Rozwój wspólnotowego systemu organów sądowych rozpoczyna się wraz z powstaniem Trybunału Sprawiedliwości EWWiS w 1951 roku. Wraz z podpitanlrm traktatów rzymskich w 1957 roku powstały dwa oddzielne organy sądownicze dla EWG i Euratomu, jednak na mocy Konwencji w sprawie niektórych Instytucji wspólnych dokonano scalenia tych instytucji i narodził się Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich. Na mocy Protokołu brukuhkirgo przyjęto iukż.e 17 kwietnia 1957 roku Statut TS (ostatnia nowelizacja została zawarta w ihikhicir nicejskim).

Początkowo była to jedyna instytucja o charakterze organu sądnwnk/rgo. jednak wraz z rozszerzaniem przedmiotowym integracji, obejmowaniem nowych obszarów współpracy, TS miał coraz więcej spraw do rozpatrzenia Zauęly się pojawiać pomysły powołania organu, który zająłby się rozpatrywaniem spraw pracowniczych⁴. Sytuacja ta stała się szczególnie uciążliwa w okresie przygotowali do wprowadzenia Jednolitego Rynku. Oznaczało to znaczne poszerzenie aafuli communaulaire o akty prawne regulujące kwestie dotyczące swobody przepływu usług, towarów i kapitału. Przewidywano także, i/ mogą pojawiać wę trudnoicl w wypełnianiu wszystkich zobowiązań wynikając ii / przestrzegania zasad nowego etapu integracji ekonomicznej. V.^f związku z tym w zapisach ftilnotitrgpAhM pMropc - -rgo 7 1983 roku znalazło się zobowiązanie do przwołanła SąduPjerwtżtj hwSanrjr gadzie Mżnirtrów powierzono iaó»nte ustalenia kompetencji 1 podjęcia