DSC03299 (3)

40 Hinduizm

3. Guru i uczniowie: Nilima Devi zapoznaje uczniów z duchem tancaa

świadczeniu duchowemu, a także gruntowną umiejęt^ wykorzystania jej tak, aby pomagać innym.

Anandamayi Ma była jedną z takich guru. Urodziła®? w 1896 roku w wiosce na terenie obecnego Bangl^^^H Mimo zamążpójścia i prowadzenia domu zajęła się ką duchową i została przewodnikiem dla wielu ludzie Poę wieloma względami różniła się od śankaraćarjów o]pisań™ wcześniej, ponieważ nie była częścią tradycyjnej; instyra guru. Nie przeszła formalnie inicjacji, ani też nie zo.ś|l w młodości zapoznana z obowiązkami religijnymi^^® pochodziła z rodziny bramińskiej, jako kobieta nie ot&Cf" ła wykształcenia wedyjskiego, i została wydana za imąj w wieku 13 lat.

Przez wiele lat po przeprowadzeniu się do rodziny $i| regularnie śpiewała imiona Boga i siedziała medytując,® sto w pełni tym pochłonięta i nieświadoma otoczeniami

Objawienie i przekaz wiedzy 41

stępnie, kiedy miała 26 lat, doznała niezwykłego doświadczenia wewnętrznej inicjacji (diksza), podczas której - jak ■wierzyła - otrzymała własną mantrę, czyli słowo lub wers, Inad którym mogła medytować. Głęboko, jak później opisy-wala, uświadomiła sobie, że guru, uczeń i mantra stanowią jedność. Nic ich nie rozdziela.

I Świadomość ta w znacznym stopniu przypomina opisy niektórych innych hinduskich mistyków. To ją filozofowie p tradycji Śankary określali mianem doświadczenia brah-finana, jedynej ostatecznej rzeczywistości, będącej zarazem ■miwersalną zasadą oraz Jaźnią lub też aspektem duchowym każdej osoby (zob. rozdział 3). Anandamayi Ma nie najmowała się jednak rozważaniami ani debatami filozoficznymi, a raczej dawaniem świadectwa prawdzie i pomaganiem tym, którzy jej poszukiwali. Podobnie jak wielu Innych guru, sporo podróżowała, spotykając się z uczniami b różnych kast i dzieląc się z nimi swoimi spostrzeżeniami, piówiła w sposób praktyczny, odwołując się do przykładów B otaczającego ją świata, związków międzyludzkich oraz codziennego życia. Dawała uczniom prostą radę, jak osiągnąć rozwój duchowy: zachęcała ich, aby znaleźli czas, który poświęcą prawdzie. Gdy będą starali się okazywać umiarkowanie w działaniu i dążyć do wewnętrznego wyciszenia, staną się dla innych manifestacją boskości. Zachęcała, aby postępować tak jak ona, aby śpiewać lub medy-tować i stopniowo uświadamiać sobie swoją prawdziwą naturę.

Przekazywała wiedzę, którą posiadła dzięki własnemu [doświadczeniu, podobnie jak robią to matki hinduskie, któ-b?e z czułością zapoznają swe dzieci z rytuałami i opowieściami przekazywanymi od pokoleń w ich rodzinach. Przez [wielu wyznawców również innych religii była nazywana LMa”, czyli matka. Zarazem jednak, jak inni guru, miała w sobie coś z dziecka, ciesząc się doświadczeniem boskości ii z radością dzieląc się nim z innymi.

Anandamayi Ma reprezentuje ciągłość tradycji sięgającej upaniszad, a nawet starszej, gdy uczeń z pełnym oddaniem