DSCN2408

Zmiany w obszarze zatrudnienia i przeciwdziałania bezrobociu 21

Zatrudnienie

W latach 1992-2002 w Polsce liczba pracujących zmniejszyła się o 1423 tys., a więc o 9,3%. Największy spadek liczby pracujących nastąpił w latach 1999-2002 (o 1613 tys., czyli o 10,5%); w latach 1992-1994 tempo spadku było znacznie wolniejsze. W okresie 1995—1998 liczba pracujących zwiększała się (tabela 1).

Tabela 1

Pracujący w Polsce w latach 1992-2002 (w tys., w latach 1992-1998 stan w listopadzie, w latach 1999-2002 w IV kwartale)

Rok	Pracujący w Polsce (w tys.)	Rok			Pracujący w Polsce (w tys.)
1992	15 135	1998			15 335
1993	14 772	1999			14 573
1994	14 747	2000			14 540
1995	14 771	2001		14 043
1996	15 103	2002		13 722
1997	15315

Źródło: Aktywność ekonomiczna ludności Polski IV kwartał 2002, GUS, Warszawa 2003.

Zatrudnienie w gospodarce kształtują liczne czynniki, głównie o charakterze ekonomicznym. Ich układ zmienił się istotnie pod wpływem przekształceń systemowych, które dały impuls do zmian koniunkturalnych i strukturalnych zarówno w skali makro-, jak i mikroekonomicznej¹². Wpływ na wielkość zapotrzebowania na pracę miała również realizowana w tym czasie polityka gospodarcza (zob. podrozdział „Logika zmian...”, na s. 31).

Spadek zatrudnienia wpłynął na kształtowanie się wskaźników zatrudnienia¹³. Ich analiza za lata 1992-2002 wskazuje, iż najwyższy poziom osiągały w 1992 i 1993 (odpowiednio: 53,5% i 52,4%). Do 1995 roku obserwowano stały ich spadek, następnie stabilizację na poziomie około 51% i ponownie gwałtowny spadek w 1999 roku do 48,8%,

¹²    Szerzej na ten temat: E. Kryńska, Dylematy polskiego rynku pracy, Instytyt Pracy i Spraw Socjalnych, Warszawa 2001.

¹³    Wskaźnik zatrudnienia - to procentowy udział pracujących w ogólnej liczbie ludności danej kategorii.