Hlnhyla ■ nptlyloHum illa kandydat* Ha akahmó mnhnn,
Mcrvsiemv wtórne są lo nowe twory powstałe z komórek tkanek stałych poprzez podziały komórkowe prowadzące do ich wstecznego przeobrażenia w komórki embrionalne. Mery nemy możemy również podzielić w zależności od ich lokalizacji w roślinie na WKTZCllulkoWC i bulgot Merystcmy wierzchołkowe tworzą szczytowe stożki wzrostu na wierzchołkach korzeni i pędów,co umożliwia wzrost rośliny na długość. Pierwotne merystcmy boczne tworzy miazga OuiUlMUDl) wiązek przewodzących, wytwarzająca łyko i drewno. Do wtórnych merystemów bocznych zaliczamy fclksa (miazgę korkotwórczą, która w korze pierwotnej wytwarza na zewnątrz komórki korka, do wewnątrz zaś warstwę fcllodcrmy) i okołnicc czyli pcrycykl (zdolny do wytwarzania korzeni bocznych). Wtórną tkanką twórcząjcst równicżkaluS czyli tkanka bliznolwórcza. umożliwiająca naprawę usz.kodzonyck części rośliny. Miazga i fellogen powodują przyrost roślin na grubość.
4.5.2. Tkanki stale
Wśród nich wyróżniamy tkanki:
4.5.2. !. Tkanki okrywające
Tkanki okrywające zabezpieczają organizm rośliny przed uszkodzeniami mechanicznymi i utratą wody. Występują pod postacią skórki i korka.
■Skórka czyli epidemia zbudowana jcsl z. komórek grubościennych ściśle przylegających do siebie. Skórka liści wydziela woskowatą substancję odporną na działanie wody tzw. kutwię natomiast wydalenie nadmiaru wody i ciepła oraz wymiana gazowa możliwe są dzięki obecności aparatów szparkowych i szparek wodnych. Niektóre komórki epidermalne korzenia posiadają uwypuklenia dające wypustki zwane włośnikami - zwiększają one powierzchnię chłonną korzenia i ulepszają pobieranie wody i soli mineralnych.
Korek pokiywa starsze pędy i korzenie, a wytwarzany jest przez fellogen. Tworzące go komórki ułożone są bardzo ściśle jedna przy drugiej, zaś ich ściany przesycone są suberyna substancją wodoodporną. Uniemożliwia ona wnikanie wody do samych komórek korka - a więc protoplast tycii komórek szybko ginie i wszystkie dojrzałe komórki korka są martwe.
4.5.2.2. Tkanki miękiszowe
I I z-jmef
tworzy jak gdyby cienką warstwę wyściełającą ściany komórkowe (ryc.4-33 A). Taką budowę ma najprostszy mickisz czyli parcnchyma.
Tkanki miękiszowe pełnią bardzo istotną rolę w życiu rośliny, ponieważ w ich komórkach zachodzą ważne procesy fizjologiczne: fotosynteza, oddychanie, wytwarzanie i gromadzenie substancji zapasowych itp. Stanowią one główną masę rośliny i zbudowane są z żywych komórek o cienkich ściankach z dużymi wakuolami, umiejscowionymi przeważna: centralnie, zaś cytoplazma wraz z jądrem (
Komórki miękiszu zawierające chloroplasty nazywa się często cblorcnchymą - w liściach występują pod postacią miękiszu
kyt 4 • 33. Tkanki roślinne. A - nuęfcmz: B - kolenchyma;
I ■ akterencłiyma, O ■ łyko, k ■ drewno (li, • cewka,B, ■ naczynia o różnych Ścianach); c • cytoplazma; j • jądro; Kp - komórka pr/yaitowa Ątowm/yuw-n). I •»!«>. «k • ściana lumdnkowt liii)