Ik^la 6-1. Liczba chromosomów u wybranych gatunków organizmów
Gatunek |
Liczba chromosomów (2n) |
Gatunek |
Liczba chromosomów (2n) |
człowiek |
46 |
arbuz |
55 |
muszka owocowa |
8 |
fasola |
22 |
mysz |
40 |
eukaliptus |
22 |
Świnia |
40 |
papaja |
18 |
szczur |
42 |
kapusta |
18 |
rezus |
42 |
rzodkiewka |
18 |
orangutan |
48 |
jęczmień |
14 |
szympans |
48 |
groch |
14 |
ogórek |
14 | ||
je* |
48 |
tytoń |
48 |
chomik |
22 |
śliwa |
48 |
kot |
38 |
żaba |
26 |
koń |
66 |
ropucha |
22 |
osioł |
66 |
kaczka krzyżówka |
80 |
istna
Z punktu widzenia współczesnej genetyki chromosom stanowi strukturę, w której zawarta jest pewna liczba genów, dziedziczonych w sposób sprzężony. Powyższe określenie nazywa się czasem prawem Morgana. Na możliwość lokalizacji cech dziedzicznych w chromosomach zwrócili uwagę Sutton i Boveri w 1902 roku, zaś w sposób przekonywujący dowiódł tego Morgan w 1911 r. Thomas łlunt Morgan (1866-1945) powszechnie uznawany jest za twórcę tzw. chromosomowej teorii dziedziczności. za którą w roku 1933 otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie fizjologii i medycyny. Zgodnie z tą teorią jednostki dziedziczności - geny - ułożone są w chromosomach w porządku liniowym.
Ilon*®
Jeśli tak, to byłoby rzeczą bardzo cenną określić, w którym miejscu jakiego chromosomu mieści się określony gen. Inaczej mówiąc - należałoby na chromosomie wyznaczyć locus danego genu, czyli - stworzyć manę chromosomu. Czynności prowadzące do tego celu określa się w żargonie genetycznym nieładnym z językowego punktu widzenia słowem „mapowanie”.
Obecnie znamy dość dokładnie mapy chromosomów niektórych bakterii, wirusów oraz muszki owocowej. Badania tego zwierzęcia prowadził już Morgan, korzystając przede wszystkim z faktu, że muszka owocowa bardzo szybko się rozmnaża, łatwo daje się hodować i posiada tylko 4 pary chromosomów.
Badania rozmieszczenia genów oparto głównie na zjawisku crossing-over. Jak pamiętamy z rozdz. 4.3.3, crossing-over to zjawisko wymiany odcinków pomiędzy chroma ty dam i homologicznych chromosomów w profazie mej ozy. W pachytenie połączone chromosomy ściśle oplatają się wokół siebie, skracają i grubieją. Gdy potem następuje ich rozdzielenie, fragmenty które „należały” do jednej cfaromatydy, mogą stać się fragmentami drugiej i odwrotnie. Mówimy, że podczas crossing-ovcr zachodzi rekómbihat ją genów pomiędzy chromosomami homologicznymi. Proces ten ilustruje ryc. 3-33.
Im bliżej siebie leżą dwa różne geny w chromosomie, tym mniejsze jest prawdopodobieństwo ich rozdzielenia (rekombinacji). Gdy natomiast geny są odlegle, prawdopodobieństwo rekombinacji jest znacznie większe. Badając wiele pokoleń jednej pary muszek owocowych (albo np. klon jednej bakterii) możemy to prawdopodobieństwo dość dokładnie wyrazić w liczbach Poddając z kolei utrzymane wyniki analizie statystycznej, możemy ocenić, w jakiej odległości jeden gen znajduje się ud drugiego. Tę odległość przyjęto określać w jednostkach, na cześć Morgana nazwanych morgannmi Jeden morgan odpowiada 1 % częstości crossing-over.
Mapowanie danego chromosomu zaczyna się od określeniu położenia jednego genu. markera, wobec którego wyznacza się odległość genów.