22 Biologia - repetytorium dla kandydatów na akademie medycy
Większość bakterii podzielić możemy na dwie grupy: na bakterie uramdodainie i zramuię^ (tabela 7-VI). Podział ten opiera się na metodzie barwienia, zaproponowanej w XIX wieku prze? duńskiego Ickarza-bakteriologa Christiana Grama. Według tej metody preparat bakterii pobranych na szkiełko podstawowe i utrwalonych nad płomieniem palnika, barwiono fioletem goryczki lob fioletem krystalicznym. Bakterie wybarwiały się na fioletowo. Następnie preparat poddawano działaniu płynu Lugola (roztwórjodu w roztworze wodnym jodku potasowego), po czym spłukiwano alkoholem etylowym; okazywało się. że niektóre bakterie ulegały odbarwieniu (i trzeba było wówczas zabarwić je innym barwnikiem, na przykład na czerwono fuksyną), inne zaś nie ulegały odbarwieniu i zachowywały swój fioletowy kolor
Bakterie, które barwią się metodą Grama na fioletowo, nazywamy gramdodatnimi. zaś te, które ulegają odbarwieniu, określamy mianem gramulemnych. Gramdodatniość i grantujemność to cechy charakterystyczne dla różnych gatunków i mające wciąż wielkie znaczenie przy oznaczaniu (diagnostyce) bakterii oraz w leczeniu (np. przy stosowaniu antybiotyków).
Cecha ta uzależniona jest od budowy ściany bakteryjnej.
Tabela 7-VI. Podział najważniejszych bakterii chorobotwórczych człowieka na podstawie barwienia według metody Grama
Gramdodatnie |
Gramujemnc |
Gronkowce |
Dwoinka zapalenia opon mózgowych (meningokok) |
Paciorkowce |
Dwoinka rzeżączki (gonokok) |
Dwoinka zapalenia phic |
Pałeczka ropy błękitnej |
(pneumokok) | |
Maczugowiec błonicy |
Pałeczka brucelozy |
Laseczka wąglika |
Pałeczka tularemii |
Laseczka tężca |
Pałeczka krztuśca |
Laseczka jadu kiełbasianego |
Pałeczka nosacizny |
Laseczka zgorzeli gazowej |
Pałeczka dżumy |
Pałeczka wrzodu miękkiego | |
Prątek gruźlicy |
Pałeczka grypy |
Promieniowce |
Krętek dum powrotnego |
Przecinkowiec cholery |
U bakterii gramdodatnich (por. ryc. 7-7) ściana komótkowa jest dość gruba (15-20 nm) i zbudowana z wielu warstw mureiny, połączonych białkami, zawiera też inne wielocukrowce, tzw. kwasy tejchonowc.
Ściana komórkowa bakterii gramujemnych jest cienka (2-10 nm) i jednowarstwowa. Z zewnątrz okryta jest tzw. błona zewnętrzna (ryc. 7-7), zbudowaną z białek i Iipopol isacharydów. Owe lipopolisacharydy warunkują swoistość antygenową bakterii gramujemnych, a także decydują o szeregu właściwości pasożytniczych i chorobotwórczych (np. o oporności na działanie penicyliny) W bardzo zróżnicowanym święcie bakterii występują gatunki nie posiadające w ogóle ściany komórkowej (np. mykoplazmy) lub posiadające ją w postaci bardzo uproszczonej (bakterie slonolubne) U większości bakterii ściana komórkowa otoczona jest otoczka śluzowa, zbudowana Z wielocukrów o bardzo różnorodnym składzie. Otoczka śluzowa pełni dodatkową funkcję ochronną (np. dwoinka zapalenia płuc, dopóki "wyposażona” jest w otoczkę śluzową, nie ulega fagocytozie i może rozmnażać się w organizmie, wywołując objawy choroby; dwoinka pozbawiona otoczki jest niezjadliwa, ponieważ w krótkim czasie ulega zniszczeniu przez komórki żerne).