22 Biologia - repetytorium dla kandydatów na akademie
Większość bakterii podzielić możemy na dwie grupy: na bakterie gramdodatnie i gramuienm (tabela 7-VI). Podział ten opiera się na metodzie barwienia, zaproponowanej w XIX wieku prze duńskiego Ickarza-baktcriologa Christiana Grama. Według tej metody preparat bakterii pobranych na szkiełko podstawowe i utrwalonych nad płomieniem palnika, barwiono fioletem goryczki lub fioletem krystalicznym. Bakterie wybarwiały się na fioletowo. Następnie preparat poddawano działaniu płynu Lugola (roztwór jodu w roztworze wodnym jodku potasowego), po czym spłukiwano alkoholem etylowym; okazywało się, że niektóre bakterie ulegały odbarwieniu (i trzeba było wówczas zabarwić je innym barwnikiem, na przykład na czerwono fuksyną), inne zaś nie ulegały odbarwieniu i zachowywały swój fioletowy kolor.
Bakterie, które barwią się metodą Grama na fioletowo, nazywamy graindodatnłmi. zaś te, które ulegają odbarwieniu, określamy mianem r>ramuiemnych. Gramdodatniość i gramujemność to cechy charakterystyczne dla różnych gatunków i mające wciąż wielkie znaczenie przy oznaczaniu (diagnostyce) bakterii oraz w leczeniu (np. przy stosowaniu antybiotyków). Cecha ta uzależniona jest od budowy ściany bakteryjnej.
Tabela 7-VI. Podział najważniejszych bakterii chorobotwórczych człowieka na podstawie barwienia według metody Grama
Gramdodatnie |
Gramujcmnc |
Gronkowce |
Dwoinka zapalenia opon mózgowych (meningokok) |
Paciorkowce |
Dwoinka rzeżączki (gonokok) |
Dwoinka zapalenia płuc |
Pałeczka ropy błękitnej |
(pneumokok) | |
Maczugowiec błonicy |
Pałeczka brucelozy |
Laseczka wąglika |
Pałeczka tularemii |
Laseczka tężca |
Pałeczka krztuśca |
Laseczka jadu kiełbasianego |
Pałeczka nosacizny |
Laseczka zgorzeli gazowej |
Pałeczka dżumy |
Pałeczka wrzodu miękkiego | |
Prątek gruźlicy |
Pałeczka grypy |
Promieniowce |
Krętek duru powrotnego |
Przecinkowiec cholery |
U bakterii gramdodatnich (por. ryc. 7-7) ściana komórkowa jest dość gruba (15-20 ran) i zbudowana z wielu warstw mureiny, połączonych białkami, zawiera też inne wielocukrowce, tzw. kwasy tejchonowc.
Ściana komórkowa bakterii gramujemnych jest cienka (2-10 nm) i jednowarstwowa. Z zewnątrz okryta jest tzw. błona zewnętrzna (ryc. 7-7), zbudowaną z białek i lipopolisacharydów. Owe lipopolisacharydy warunkują swoistość antygenową bakterii gramujemnych, a także decydują
0 szeregu właściwości pasożytniczych i chorobotwórczych (np. o oporności na działanie penicyliny).
W bardzo zróżnicowanym święcie bakterii występują gatunki nie posiadające w ogóle ściany komórkowej (np. mykoplazmy) lub posiadające ją w postaci bardzo uproszczonej (bakterie słonolubnek U większości bakterii ściana komórkowa otoczona jest otoczka śluzowa, zbudowaną z wielocukrów o bardzo różnorodnym składzie. Otoczka śluzowa pełni dodatkową funkcję ochronną (np. dwoinka zapalenia płuc, dopóki “wyposażona” jest w otoczkę śluzową, nie ulega lagocyto/ic
1 może rozmnażać się w organizmie, wywołując objawy choroby; dwoinka pozbawiona otoczki jest niezjadliwa. ponieważ w krótkim czasie ulega zniszczeniu przez komórki żerne).