DSCN4764

DSCN4764



40


Tradycja mmtykm chrst


i/anxbrgo i **rtfa


i jego późniejsza ewolucja do dzisiaj stanowi przedmiot %J§ kusji historyków liturgii46. Epifania lub Teofania (gr. epiph*. neia, theophaneia, łac. manifestatio, apparitia) jest święty o rodowodzie wschodnim, łączącym wspomnienie chrztu CW J stusa w Jordanie z upamiętnieniem jego Narodzin. Świadczą 1 o tym najstarsze wzmianki o obchodach Epifanii w IV stule* ciu, m.in. w pismach Marcellinusa, Zonarasa i Epifaniusza. Ten ostatni pisze np. o święcie Narodzin Chrystusa czyli Epi-fanii, obchodzonym w dniu 6 stycznia47. W Kościołach wacho* dnich wspominano w tym dniu również inne „manifestacje* boskości Chrystusa: hołd mędrców oraz cud w Kanie GalUej* skiej.

Dość szybko jednak pierwotne święto Epifanii uległo jntt dwojeniu”: data 25 grudnia stała się odrębnym wspomnieniem Wcielenia Boga, zaś 6 stycznia wspomnieniem Chrztu Paś* skiego jako Objawienia Boga48. Dalszy rozwój świątecznego cyklu epifanij no-bożon a rod zen i owego doprowadził do swego rodzaju „repartycji” liturgicznego wspomnienia wszystkich trzech osób Trina Sanctitas:

Początkowo cześć dla Matki Bożej wyraża się w formie świąt •towarzyszących* (fetes concominantes w terminologii Baumstarka); a pierwsze należy uznać święto Synakay Bogarodzicy, połączone bw pośrednio z świętem Bożego Narodzenia (i analogiczne wspomnienie Jana Chrzciciela po Chrzcie Pańskim). Wtedy wiązało się ono )euca z całą strukturą cyklu, zajmując w niej określone, logiczne miejaca. Na Zachodzie odpowiada mu Natale s. Mariae (1 stycznia), występu* jące w niektórych z najstarszych zabytków liturgicznych, zaś na Wschodzie, w tradycji syryjskiej, dwie ostatnie niedziela przed Bożym Narodzeniem, zwane ^Zwiastowaniem* i poświęcone upamtęt* nieniu: pierwsze Matki Bożej, drugie — św. Jana Chrzciciela”**

46    Zob. np. C. Martindale, Epiphany, w: The Catholic Encydopedia. t (1909); tenże, Christmas, w: The Catholic Encyclopedia, t. 3 (1908).

47    PG 41, 936, 940.

48    A. Schmemann, Wwiedienije w liturgiczeskoje bogosłowije. Parts ltgL s. 199-200.

49    Tamże, s. 202-203. Postanowieniem drugiego synodu w Iburo w

566 lub 567 okres 12 dni od Bożego Narodzenia do Objawienia PaAakiegs został ogłoszony „czasem świątecznym".

Dodaj

Chiiiś*

do#

później 1 sa (**°d

no, św./

Chrzcie

Ref relikwi dzie, tA Chrysl wicieli

plicy i

jącej i który w Ko

same tyń i na p kość Hefc i Eli! Chrl ściol w S)

świj


Ml aaUa






Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Tradycyjne teorie motywacji twierdzą, że człowiek zawsze dąży do pewnych stanów wewnętrznych. Zdanie
DSCN4762 38 Tradycja antyku d Wyraźna tendencja do scholastycznej systematyzacji kuLl tu świętojańsk
page0134 130 ległość w apogeum = 40 7000 kim., w perigeum = 357000 kim.; jego średnica = 348206 kim.
IMG?40 Nadając elementowi znaczenie dominanty, podkreślamy jego cechy takie jak . —jedyność.
IMAG0582 B nej formie już nie istnieje. Zbudowany zgodnie z tradycją S glinyl popadł w ruinę, a na j
Swoistym połączeniem tradycyjnych metod ze stretchingiem jest jego amerykańska odmiana (S. Hartleya
PIC063 38. 39. 40. 41. 42. L< wzrostem temperatury materiału jego granica plastyczności (Rf) i mo
100 40 88 tego elementy jego transformują się do nowego układu według prawa tensorowego, któro w tym
III. FILOZOFIA PIELĘGNIARSTWA W tradycji polskiego pielęgniarstwa podkreśla się jego naukowe i prakt
była oprzeć się działaniu wiatru o prędkości 40 m/s. Przeprojektowano pomost, tak aby zwiększyć jego
DSCN4752 28 Tradycja antyku chrzrMt/anskirgp i stało przeświadczenie, że Chrystus ochrzcił swą Matką
DSCN4770 (2) 46 Tradycja antyku 46 Tradycja antyku Bardziej wyraziście zaznacza się idea Tnna SąggiB
DSCN4788 (2) r 64 Tradycja antyku «4raaM r 64 Tradycja antyku «4raaM 4. KULT I LITURGIA Wś
25 Mudra garuda Ź5, MHDKA ąAKUDA W staroindyjskiej tradycji Garuda jest władcą powietrza. Jego imie
40 BOLESŁAW I CHROBRY (ż. N. N.l. I. X.. którego czasów niniejsze małżeństwo Bolesława przyszło do

więcej podobnych podstron