DSCN4788 (2)

r 64 Tradycja antyku «4raaM

r 64 Tradycja antyku «4raaM

4. KULT I LITURGIA

Wśród średniowiecznych zabytków liturgicznych nych z ideą świętojańskiego pośrednictwa dwie grupy tekstów: te, w których wyrażona sos(fc|^^^H w indywidualne wstawiennictwo Pańskiego PoprzethJ^^H takie, w których dopatrywać się można mniej łub^^^H bezpośrednich analogii treściowych z przed* ta wienwttfH    _fł0ftł.

sis.    ^so⁰¹

Idea pośrednictwa i orędownictwa świętojańskiag^^^^H zła odzwierciedlenie w najstarszych sakramentarzacft||^^H n»^cl* skich, a więc w księgach liturgicznych za wie r a jąrych larze modlitewne i objaśnienia zwyczajów liturgiczfl|M^^^B nich to wzorowały się w późniejszych stuleciach mszaM^^^H skie, hiszpańskie i italskie³⁰. Sakramentarze to nie tylko licznych formuł modlitewnych, w ktśiydlJ^^H nia funkcję orędownika; znajdujemy w nich także uzftflJjjj^^H

nia jego pośrednictwa oraz bogaty zestaw próśb do Chrystusa za przyczyną Chrzciciela.

Najstarszy ze znanych sakramentarzy, tzw. Sak-ranuaM^M Leoniański (VI—VII w.), wciela w modlitewne formuły teologię Janowego pośrednictwa wypracowaną przez Tak więc w jednej z modlitw wierni zwracają się do Jana: para intus viam Domino, quo palatia Sponsi penetrare mus” G,ty przygotuj drogę dla Pana, byśmy mogli wejść komnat Oblubieńca”), w innej zaś do Boga za pośrednictweąn Prekursora:

Omnipotens et misericors Deus, qui beatum B«ptuUa Jo&tt* 9 nem tua providentia destinasti, ut perfectom plebem Chrteto Dorni* 9 no praepararet, da, quesumus, ut familia tua huiua mian Praeconia et a peccatia omnibus exuatur, et ad tum quem pnyha>J vit, pervenire mereatur^3}.

(Wszechmogący i miłosierny Boże, który w prajraniu    1

przeznaczyłeś świętego Jana Chrzciciela by prsygotował Chrmt^. 1

80 SWP, s. 351. « PL 55, 21.