DSCN4756

32 Ihułyc/a antyku ckraafcfMufaag* j

tację obecności Maryi i Jana w grupie Trina Sanctiu* spektywy chrystologicznej, opartą na dwóch paradóksS „matka swego stworzyciela” - „chrzciciel swego chridd22| W pismach św. Augustyna znajduje się także mezmao^Ji istotna dla charakterystyki podłoża religijnego idei TVina$qJ titas wzmianka o tradycji świętowania w starożytnym KościeL pamiątki narodzin Jana Chrzciciela:

Koście nie uczcił narodzin cielesnych żadnego t proroków, nego z patriarchów, żadnego z apostołów, tylko dwóch cad: ny św. Jana oraz Chrystusa. (...) Jan był wielkim cslowidij^^H tylko człowiekiem. Tak wielkim zaś był człowiekiem, at cokfmB byłoby ponad człowieczeństwem Jana - byłoby Bogiem*®.

Ponad wszystkich ludzi wynosi Jana Chrzciciela także;] zaszczyt płynący z obecności Maryi i Chrystusa przy jego na* rodzinach - pisze najstarszy znany biskup Turynu, Maksym (zm. 466)²⁹.

Mistyczną więź pomiędzy uczestnikami nawiedianfl szczególnie pomiędzy Janem a Chrystusem, podkreśla chwale Jana Chrzciciela Sofroniusz z Damaszku fe&ł*

W chwili, kiedy obie matki zbliżyły się do siebie. Jezus w ■ nie Maryi „suas extendit manus et crucis tropaeum ttap^H lamavit in utero Virginis existens, advemt ut sta ret cosH daemones”³⁰ (rozpostarł swe ręce i w ten sposób obwieścił krzyża; przebywając w łonie Dziewicy przyszedł, by SI przeciwko demonom).    _;

Ostatni wielki teolog ery greckich Ojców Kościotgyl Damasceński (ok 675-749), w swej syntezie myśli pat^n nej pt. Wykład wiary prawdziwej podsumowuje jakby wiekowy rozwój wschodniej teologii Trina Sanctitaa:

Bogarodzicę czcijmy jako prawdziwą i rzeczywistą Matkę

Jana Poprzednika czcijmy jako proroka i Chrzciciela,

²⁸ Św. Augustyn, Wybór mów, przeł. J. Jaworski. Warssawa ltH t. 12), s. 189. Por. S. Augustinus, In Nalali Jmnnit Fnjrfisim 1312-1313.

» PL 57,665.