DSCN4759

Chrystus - Maryja - Jam Chrzciciel: idom Trina Sanctitas )$

ka, z której wschodzi wieczne Słońce. Skoro zaś Chrystus prom twe narodziny zajaśniał dla ludzi, ukazał im również blask Ojca, który nas z mroku śmierci przeprowadził do światła życia. A ponieważ ta łaska została nam udzielona za pośrednictwem owych trzech osób. ich tylko narodziny uroczyście wspomina Kościół).

W późniejszych spekulacjach astrologicznych święto Narodzin Jana połączono z najbardziej pomyślną konfiguracją zodiakalną, kiedy to Słońce (Chrystus) przebywało w znaku (łonie) Panny (Maryi):

O quanta felicitas Joannis patet! Ortua enim futt. ąuando Sol. Do minus mundi, in signo Vtrginia erat; inter vitcera a. Matm Cum igitur in ortu Baptistae Sol regnaret in Virgme, tn signo inquam tllo maximo et faustissimo; faustissimum ortum fuisse merito dtcemua magnus nascitur Christus, magnus Joannę¹ Ba pita ta. magnus córa m Domino³⁶.

(0 jakże wielka pomyślność Jana ukazuje się naszym oczom! Narodził się bowiem, gdy Słońce, Pan świata, znajdowało się w znaku Panny - w łonie Bożej Rodzicielki. Skoro w chwili narodzin Chrzciciela Słońce królowało w Pannie (w znaku, ze się tak wyrażę, największym i najszczęśliwszym), słusznie możemy stwierdzić, te były to najszczęśliwsze narodziny: wielkim rodzi się Chrystus, wielkim Jan Chrzcicie], wielkim przed Panem).

Opat Odo z Morimond w Burgundii (zm. 1166) jest autorem mowy De tribus natiwitatibus et totidiem virtutibus B. Mariae, B. Joannis et Domini Saluatoris, w której tłumaczy zwyczaj obchodzenia przez Kościół pamiątki ziemskich narodzin osób Trina Sanctitas ich „szczególnymi prerogatywami, których nie posiadał nikt z łudzi’¹³⁶.

Można powiedzieć, iż w drugiej połowie XII w. Zachód, głównie za sprawą środowiska benedyktyńskiego, wypraco-

Cyt. za: A.M. Krzanowski, Kawaler ełotegn runa asiśiesśiąps f / iw. Jan ChrzcicielPoznań 1727, k. K2 Barokowy kaznodzieje prrrpirol te słowa św. Bernardowi t Claimiu, w którego pianiach nie eta jidzst cytowanego fragmentu. Interpretacja powyżasa powstała prawdopodobni¹ na rondzie analogii s egsegesą święta Narodzin Maryi (A września)

*PL 188. 1660-1665.