DSCN4747

Chrystus - Maryja - Jan Chrzciciel: idea TYina Suncti(u\

się i misji Jana Chrzciciela w dziejach zbawienia należą pro roctwa Izajasza o „głosie wołającego” (Iz 40,3) oraz Malachia-sza o wysłańcu przed Panem” (Ml 3, l) i „proroku Eliaszu” (Ml 3, 23).

W ten sposób obok prorockiej tradycji mesjańskiej i maryjnej snuje się także wątek świętojański. Świadczy to o wyjątkowej pozycji Pańskiego Zwiastuna pośród innych postaci Nowego Testamentu, o jego wybitnej roli w historii zbawienia, roli przewidzianej od wieków w Boskim planie, podobnie jak misja Bożej Rodzicielki.

Ib nie proroctwa jednak ani też ich wypełnienie się w czasach nowotestamentowych przesądziły ostatecznie o szczególnym miejscu Jana Chrzciciela w świadomości Kościoła pierw szego tysiąclecia, który postawił go obok Chrystusa i Bogarodzicy w hierarchii TYina Sanctitas. Ewangelicznym kamieniem węgielnym świętojańskiej tradycji jest bowiem wypowiedź autorytetu najwyższego, Wcielonego Słowa: „Zaprawdę, powiadam wam: Między narodzonymi z niewiast nie powstał większy od Jana Chrzciciela" (Mt 11. 1 l)^ł Na tę właśnie opinię Jezusa o jego Poprzedniku powoływać się będą wszyscy bez wyjątku Ojcowie Kościoła, teologowie i kaznodzieje, gdy przyjdzie im pisać czy mówić o wielkości Jana i jego miejscu pośród innych świętych.

Niezwykle zagęszczona jest sieć wzajemnych powiązań i analogii ewangelicznych, zbliżających do siebie Chrystusa, Maryję i Jana Chrzciciela. O ile bowiem Maryja była ziemską matką Chrystusa, Jan uważany jest za jego „ojca chrzestnego”. Rola, jaką odegrał w misterium Pańskiego Objawienia i zstąpienia Ducha Świętego na Mesjasza, łączy go bezpośrednio z tymi drugimi, duchowymi narodzinami Zbawiciela⁴. Maryja i Jan najgłębiej spośród ludzi przeniknęli tąjemmcf Boskiego Wcielenia oraz dostąpili poznania prawdy o TYójcy

² Por. także Łk 7, 28. Cytaty biblijna pośnjf aa drugim wydinaa ASIw tysiąclecia (Poznań-¹Warasawa 197 i).

* Por. S. Bulgakow, Prawosławie OemHti ucsan^a JM*mrmkmmgt Orka, Fam 1965, a. 270.