DSCN4758

DSCN4758



34


Thtdyc/a antyku cknzkijamkitgp i trrSmmmss

repleri quam sanctificari: ibi enim sanctificatio emundatMMM^Ifj repletio inundationem significat. (...) Joannern vero Innjf gkraMaor virtus implevit, qui et sanctificatus est a peccato, ita et domiftafiti Spiritu superflusus, ut et purgatus ezeat et repletu*53.

(Tamten wprawdzie został poświęcony w łonie matki, tcnturai miast napełniony Duchem Świętym. O wiele większe jest, rzec*™ sna, napełnienie Duchem Świętym, niż poświęcenie; tam bowiem poświęcenie oznacza obmycie, tu zaś napełnienie oznacza wyjatuil (...) 0 wiele bardziej zaszczytna cnota napełniła Jana, gdy* MM zarówno poświęcony od grzechu, jak i napełniony waaadhi|^^| Duchem, tak, by narodził się i jako oczyszczony, i jako nt|Nifl^^H

Od V1-VII w. idea Trina Sanctitas znajduje swe potwiM dzenie w liturgicznym kalendarzu Kościoła: powszechni* M chodzi się już wówczas święta Narodzin Chrystusa# MflH i Jana Chrzciciela. Oto, jak uzasadnia później ten (akt Hooik riusz z Autun (zm. 1136) w Speculum Ecclesiae:

Ideo Ecclesia nullius sancti natalem diem celebrat praeterdkM Domini et sanctae Mariae et sancti Joannis Baptutae Joanno ippe ąuasi Lucifer oritur ex quo vicinitas solis naaritur Mana ¥)Śfl nascens ąuasi Aurora surrexit de qua Sol aetemun pi ixeatlt. w autem Christus nascens hominibus illuzit. tunc splendor PfcjH mundo infulsit, qui nos de tenebris mortis ad lucern vttae quia haec gratia per hos tres personas nobis est colłata. tdao etnH|

rum solummodo natalicia devote recolit Ecclesia94.

(Dlatego Kościół nie obchodzi pamiątki narodzin żadiNp^^H tego prócz narodzin Pana, świętej Maryi i świętego Jana Jan bowiem rodzi się niczym gwiazda zaranna, która nriOdj skość słońca. Maryja natomiast rodząc się wzeszła niczym Jj|§HH

33    Tamże, 629 n.

34    PL172,965. - Na głęboko symboliczny związek tych trzech śsrifl|L zywał także Durandus, według którego „Jan był promieniem. MaryjaI trzenką, a narodzenie Chrystusa - wschodem słońca". Zeb. J.J. Kopai, rodzica w kulturze polskiej XVI wieku. Lublin 1997, s. 164. Piąypeorilfl uroczystość Narodzin Maryi obchodzono w Jerozolimie jut w n o czym świadczy jedna z pieśni Romana Melodoaa W tym święto to znane było w Konstantynopolu, nieco póśiuej ™

8 września ustalił papież Sergiuas I (678-701). Zob. J sza Maryja Panna w liturgii, w: QP, • 103-105.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
DSCN4746 22 Thufyx:/a antyku ckm ryczną więź między osobami Trina Sanctitas. w chwili pozdrowienia E
DSCN4748 24 TYadycja antyku chrstśctjamktcga i tnUmmmucm Świętej: Bogarodzica podczas zwiastowania (
DSCN4752 28 Tradycja antyku chrzrMt/anskirgp i stało przeświadczenie, że Chrystus ochrzcił swą Matką
DSCN4754 30 7>*dyęfm antyku rAmic^aUlpi cność Jana Chrzciciela w Trina Sanctitas poprzez wyekape*
DSCN4756 32 Ihułyc/a antyku ckraafcfMufaag* j tację obecności Maryi i Jana w grupie Trina Sanctiu* s
DSCN4760 36 Tnutyxja antyku cAndk wał własną, spekulatywno-scholastyczną interpretację jjffw Trina S
DSCN4762 38 Tradycja antyku d Wyraźna tendencja do scholastycznej systematyzacji kuLl tu świętojańsk
DSCN4768 (2) w 44 Thutycja antyku    ijwńskttrjgo I tego Jana Chrzciciela, Proroka
DSCN4770 (2) 46 Tradycja antyku 46 Tradycja antyku Bardziej wyraziście zaznacza się idea Tnna SąggiB
DSCN4782 (2) 68 TYmłycja antyku rhrmśeitfmittktąmk 68 TYmłycja antyku rhrmśeitfmittktąmk dnictwa obe
DSCN4784 (2) 60 TYadyąa antyku chrmśafaktkt^^M Pod wpływem ewangelicznego utożsamienia Janai^S jacie
DSCN4788 (2) r 64 Tradycja antyku «4raaM r 64 Tradycja antyku «4raaM 4. KULT I LITURGIA Wś
DSCN4798 (2) 74 Thtdycja antyk* nad światem (por. Łk 3, 9). Jan Chrzcicie) staje męobefci-ryi drugim
DSCN4744 Część pierwsza Tradycja antyku chrześcijańskiego i średniowiecza
DSCN4780 (2) 56 Thw^nya antyku chrsrśfijofiskit w opowieściach o treści apokaliptycznej. Ich wartość
DSCN4792 Tradycja antyku chrseśctjttńfkięga , c 46    PL 72,136. 44 E


więcej podobnych podstron