DSC00

Janina Stankiewicz

•    tak często przekazywane, jak tego oczekuje pracownik,

•    zdobywane samodzielnie przez menedżera,

•    korygujące, ^a nie spełniające funkcję pozytywnego nakłonienia (nagrody) czy negatywnego przymusu (kary),

•    wyrażane takimi słowami, które zredukują zafałszowania informacji, wynikające z różnic między tym:

•    co chcemy powiedzieć

•    co mówimy

•    co słyszy partner

•    co rozumie partner

•    co zapamiętuje partner Przekazywanie informacji zwrotnych przez menedżera, zwłaszcza w sytuacji

oceniania, krytykowania, wymaga zmniejszania lęku pracownika. W tym celu kierownik winien uwzględniać w ocenianiu pracownika zarówno jego pozytywne, jak i negatywne zachowania organizacyjne oraz tak formułować ocenę, by zawierała akceptację a nie odrzucenie osoby, by ukazywała pożądane postępowania, by składała się z precyzyjnych zwrotów, które tyłyby jednoznacznie interpretowane przez podwładnych. Przedstawmy zatem kilka przykładów wypowiedzi, które mogą wywołać lęk i takich przeformułowań, które zmniejszają poczucie zagrożenia (tabela 20).

Usprawnieniu procesów komunikowania się służą także reguły konwersa-cyjne sformułowane przez Leecha (1980), związane z organizowaniem wypowiedzi i kontaktów interpersonalnych.

Wśród reguł organizowania wypowiedzi na uwagę zasługują następujące:

•    zrozumiałości i poprawności gramatycznej, w tym wyraźnego rozpoczynania i jednoznacznego zakończenia, unikania nadmiaru treści oraz używanie słów znanych odbiorcy,

•    spójności, przejawiającej się w nawiązywaniu do poprzednich wypowiedzi rozmówcy, unikania gwałtownych zmian tematu,

•    ekspresyjności, czyli mówienia żywo i z uczuciem,

•    ekonom i cznośc i, czyli unikania pustosłowia, długich pauz, treści niezwią-zanycb z przedmiotem komunikowania się.

Natomiast wśród reguł związanych z organizowaniem kontaktów interpersonalnych istotne są takie, jak:

•    grzeczności, przejawiającej się w podejmowaniu tematów ważnych dla partnera;

•    taktu w sytuacjach odmowy;