parametry funkcji liniowej (3.25 i 3.26) lub też. rozwiązać układ równań w inny znany sposób.
Poniżej podano wzory podstawowych funkcji krzywoliniowych, przedstawiając dla nich układy równań normalnych.
A. Funkcja potęgowa
(3.50)
Jej parametry szacujemy, dokonując transformacji funkcji na postać liniową:
logy, = logo+ 6-log.t, (3.51)
Stąd też układ równań normalnych będzie miał postać:
X 1°S>'| = n • 1°s<7 + 6X IoS*,
(3.52)
i i
X log x, ■ logy, = logfl£ log x, + *X 'OS2
Parametr b jest interpretowany jako współczynnik elastyczności, tzn. jeżeli zmienna X wzrośnie o 1%, to Y zmieni się średnio o b procent.
13. Funkcja wykładnicza
y,=ab*‘ (3.53)
Przez logarytmowanic funkcję transformujemy do postaci liniowej:
logj>, = logo + x, - log6 (3.54)
Stąd układ równań normalnych zapiszemy:
Xlogy( = n • logo + logóX •'•i
X*. = iog°Xx.+ '°s'«
. i i i
Parametr b funkcji wykładniczej jest interpretowany jako średni przyrost względny, tzw. stopa przyrostu. Jeżeli X wzrośnie o jednostkę, to Y zmieni się średnio o (ó-l)-lOO procent.
yt =a+b —
(3.56)
Parametry funkcji obliczamy, rozwiązując układ równań:
(3.57)
Parametr a interpretujemy jako współczynnik nasycenia. Jeżeli X rośnie, to Y utrzymuje się przeciętnie na poziomic a.
I). Funkcja kwadratowa (parabola)
(3.58)
y, = 0+b-xl +C-.X1-
Funkcja posiada trzy parametry a, b i c, których wartości poznamy, rozwiązując układ trzech równań:
X-v. =n-ct + b'£x,
i i i
i i i i
(.3.59)
Parametrów' tej funkcji nic interpretuje się.
Dopasowanie krzywoliniowych funkcji regresji do danych empirycznych badamy w taki sam sposób jak przy funkcji liniowej, posługując się odchyleniem standardowym składnika resztowego, współczynnikiem zbieżności (indctcrminacji) oraz współczynnikiem determinacji.
Odchylenie standardowe składnika resztowego:
175