ET1

Rozdział 3 Funkcje turystyki

Spośród szerokiego zakresu znaczeń określenia „funkcja” w naukach ekonomicznych najczęściej wybiera się podstawową definicję zaczerpniętą z matematyki, uznając w uproszczeniu, że jest to zbiór relacji jednoznacznych, zachodzących pomiędzy dwoma (lub więcej) zbiorami elementów. W przypadku turystyki jej funkcje wynikają ze zróżnicowanych związków i relacji powstających na różnych płaszczyznach życia gospodarczego i społecznego podczas realizacji działalności turystycznej. Przyjmuje się, że funkcje turystyki w sposób bezpośredni wynikają z następstw jej rozwoju, ze względu zaś na dużą interdyscyplinarność turystyki dotyczą zróżnicowanych aspektów funkcjonowania systemów społeczno-gospodarczych'.

3.1. Zróżnicowanie i charakter funkcji turystyki

Wielość funkcji przypisywanych współczesnej turystyce wynika z faktu, że oddziałuje ona na większość sfer życia człowieka, powodując określone skutki. Konsekwencje rozwoju turystyki mają zróżnicowany zakres i charakter, ale w przeważającej mierze kumulują się na trzech płaszczyznach: gospodarczej, społeczno-kulturowej oraz przestrzenno-środowiskowej (rysunek 3.1).

Pierwotny charakter mają zmiany pojawiające się w wyniku rozwoju turystyki na płaszczyźnie społeczno-kulturowej, gdyż dotyczą turystów i realizowanych przez nich celów, co jest istotą turystyki. Obejmują one również przeobrażenia, którym ulegają społeczności (przede wszystkim obszarów recepcji turystycznej) pod wpływem turystyki. Przekształcenia na płaszczyźnie gospodarczej są następstwem procesów wzbudzonych przez konieczność zapewnienia turystom jak najlepszych warunków dla realizacji przyjętych celów podróży, co wymaga odpowiednio rozwiniętej sfery dóbr i usług. Rozwój tej sfery znajduje odzwierciedlenie w gospodarce, a zmiany te można rozpatrywać w ujęciu lokalnym, regionalnym, krajowym, międzynarodowym i globalnym. Wraz z rozwojem turystyki, a w szczególności wraz z pogłębianiem się jej masowego charakteru, coraz wyraźniejsze są skutki na płaszczyźnie przestrzenno-środowiskowej. Mają one charakter

¹ W.W. Gaworecki, Turystyka, PWE, Warszawa 1998, s. 302.