Podaż w literaturze ekonomicznej określana jest jako „założona relacja między ilością dobra, którą producenci są skłonni oferować w danym odcinku czasu, a ceną, przy założeniu, że inne zjawiska na rynku nie ulegną zmianie”1. Kategoria ta definiowana jest również jako „ilość dobra zaoferowana do sprzedaży w określonym czasie przy danym poziomie ceny”2 3.
Podaż turystyczna jest dość złożonym pojęciem. W wąskim znaczeniu oznacza ona wolumen dóbr i usług, który jest zaoferowany do sprzedaży turystom, natomiast w szerokim znaczeniu - całokształt działań wszystkich podmiotów prowadzących działalność zmierzającą do zaspokojenia popytu turystów’. R. Łazarek stwierdza, że podaż turystyczna to „taka ilość dóbr i usług turystycznych, którą przy określonej cenie wewnętrznej (turystyka krajowa) lub kursie wymiany waluty danego kraju (turystyka zagraniczna) producenci są skłonni odstąpić nabywcom krajowym lub zagranicznym”4. Natomiast S. Wodejko określa podaż turystyczną jako „ilość produktu turystycznego oferowanego na sprzedaż przy danej cenie i w danym okresie”5.
Podaż turystyczną tworzy układ takich czynników, jak: atrakcje i środowisko miejsca docelowego, infrastruktura i usługi miejsca docelowego oraz dostępność miejsca docelowego6. Podaż turystyczna może być charakteryzowana jako zbiór podaży pierwotnej i wtórnej. Do podaży pierwotnej zalicza się rzeczywistość przyrodniczą (naturalne walory turystyczne), stosunki społeczno-kulturalne (zabytki, tradycje, język, gościnność, osiągnięcia myśli technicznej) i urządzenia infrastruktury ogólnej (transport, gospodarka komunalna). Natomiast do podaży wtórnej włącza się instytucje i urządzenia infrastruktury turystycznej (hotelarstwo, gastronomia, urządzenia wypoczynkowe i sportowe,
D.R. Kamerschen, R.B. McKenzie, C. Nardinelli, Ekonomia, Fundacja Gospodarcza NSZZ „Solidarność”, Gdańsk 1992, s. 53.
Makro- i mikroekonomia. Podstawowe problemy, S. Marciniak (red.), Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998. s. 124.
1 Kompendium wiedzy o turystyce, G. Goiembski (red.), Wydawnictwo Naukowe PWN. Warszawa-Poznań 2002, s. 58.
R. Łazarek, Ekonomika tuty styki. Wybrane zagadnienia, Wyższa Szkoła Ekonomiczna, Warszawa 1999, s. 74-75.
S. Wodejko, Ekonomiczne zagadnienia turystyki, Wyższa Szkoła Handlu i Prawa, Warszawa 1998, s. 23.
V.T.C. Middłeton, Marketing w turystyce, Polska Agencja Promocji Turystyki, Warszawa 1996, s. 89.