„Uzdrowiska Polskie” w wydawanych informacjach o polskich uzdrowiskach postępuje podobnie: szczegółowo rozpisuje się o wskazaniach medycznych, a nic nie mówi o przeciwwskazaniach.
M. Baud-Bovy podzielił zabytki historyczne na trzy grupy, tj. na duże skupiska zabytków, jak rozległe wykopaliska archeologiczne, miasta-zabytki, muzea itp,, na zabytki występujące pojedynczo, jak klasztory, kościoły, zamki, fortyfikacje itp., oraz na przykłady architektury ludowej.
Walory turystyczne „ludzkie” podzielił na poczucie gościnności, tradycje (np. tradycje religijne, obchody świąt, pielgrzymki, obchody uroczystości ludowych, kultywowanie tradycyjnych strojów ludowych, rzemiosła ludowego, tradycyjnej kuchni itp.) oraz na działalność ludzką (jak rzemiosło, przemysł, wielkie kompleksy przemysłowe, porty itp, oraz targi i wystawy).
Wśród ludzkich walorów turystycznych należy zwrócić uwagę na potrzebę i konieczność przestrzegania określonych reguł postępowania i zachowania się w określonych sytuacjach. W wiciu krajach azjatyckich należy szczególnie uważać na żarty godzące w poczucie godności i swoiste tam poczucie honoru.
W latach osiemdziesiątych grupa polskich turystów przebywała w jednym z azjatyckich krajów Związku Radzieckiego. W restauracji hotelowej przy stoliku zabawiało się mieszane polskie towarzystwo i jednocześnie przyjęcie urządzała wielopokoleniowa rodzina tamtejsza. Delegacja tej rodziny zwróciła się do jednego z polskich turystów, który, wydawało się, iż zachowywał się jak dusza towarzystwa, z pytaniem, czy nie odprzedałby za dwa wielbłądy pulchnej polskiej blondynki. „Wesołek” odpowiedział, iż byłoby to możliwe za trzy wielbłądy i kilka baranów. Po naradzie starszy rodu wyraził zgodę. Po kolacji blondyna wraz z częścią towarzystwa kuchennym przejściem zniknęła w hotelu. Po dwóch godzinach polska pilotka została wezwana do recepcji z informacją, że jeden z jej turystów leży w recepcji. Nie podejrzewając niczego złego sądziła, że to nadmierne spożycie alkoholu doprowadziło go do takiego stanu. Tymczasem okazało się, iż był to ów „wesołek” z poderżniętym gardłem. Bywa to konsekwencja niedotrzymania słowa i naruszenia honoru rodu.
W krajach arabskich można zwiedzać meczety, ale przed wejściem należy zostawić obuwie. Nadto kobiety otrzymują długą ciemną tunikę z kapturem zakrywającym głowę i twarz. Niektóre polskie turystki w trakcie zwiedzania zdejmują kaptur. Jest to obraza dla obecnych muzułmanów, w konsekwencji czego turyści spotykają się z bezpośrednią nerwową ingerencją obecnych.
M. Baud-Bovy wyróżnia następujące podstawowe elementy zagospodarowania turystycznego, stanowiące komplementarne wyposażenie umożliwiające turystom korzystanie z pożytków dóbr turystycznych i zapewniające określone efekty gospodarcze z napływu turystów.
1. Dostępność komunikacyjna regionu, miejscowości czy kraju. Najczęściej istnieje ona niezależnie od stopnia rozwoju turystyki w danym regionie. Sprawą zasadniczą jest dobranie odpowiedniej proporcji w stosunku do możliwości recepcyjnych danego regionu, które same w sobie są funkcją jego walorów turystycz-
37