170 7. Kuch turystyczny
liilulii 24. Ohs/.tny cluomnm- w Meksyku w IWO r,
Typ obszaru |
Liczba obszarów |
Powierzchni u (tys, hn) |
Udział procentowy | |
Ścisłe rezerwaty przyrody |
6 |
316,5 |
3,3 | |
Kurki nurodowc |
33 |
1 597,8 |
16,6 | |
Pomniki przyrody |
3 |
9,6 |
i | |
Rezerwaty przyrodnicze |
3 918,2 |
40* | ||
Krujobrazy chronione |
3797,4 |
39,4 | ||
Razem |
65 |
7:9*39,5 |
,4 |
/nulio: opracowano na podstawie: Meksyk, [w:] Ameryka Północna, Encyklopedia geograficzna świata, tom IV, 1996, OPRESS, Kutków, 2R9-J23.
wspomnianej Kolumbii np., w której jest zanotowanych najwięcej gatunków ptaków na kwiecie [Lisocka-Jaegermann i in. 1998, 198], w 1996 r. były 33 parki narodowe i 2 rezerwaty przyrody, które łącznie zajmowały 9% powierzchni kraju.
Przykładem państwa, które promuje się jako kraj nadający się do uprawiania turystyki ekologicznej, są Wyspy Salomona. Zdaniem rządu Wysp Salomona za rozwijaniem tej właśnie formy turystyki przemawiają: urozmaicone środowisko geograficzne (992 wyspy pochodzenia wulkanicznego i koralowego z malowniczymi, oh filujący mi w ryby, lagunami), bogata szata roślinna, występowanie rzadkie It gatunków ptaków i owadów, jak również znaczne zróżnicowanie kulturowe tmieszkańcy Wysp Salomona posługują się 87 językami). Dodatkowym atutem Wysp Salomona jest brak na niej warunków do turystyki masowej (w całym kraju w sezonie 1997/1998 było tylko 350 pokoi hotelowych, największy z nich miał *1.’ pokoje), co sprawiło, że pod koniec lat dziewięćdziesiątych odwiedzało je rocznic do 12 000 turystów. Najbardziej zalecanymi w oficjalnych dokumentach formami wypoczynku na Wyspach Salomona są: piesze wędrówki, nurkowanie (m.in, w celu zwiedzania licznych wraków okrętów japońskich i amerykańskich z lat II wojny światowej), kajakarstwo oraz poznawanie miejscowej kultury [The Solo-mon Islands are ready... 1997].
Jak już wspomniano, jednym z państw azjatyckich propagujących turystykę ekologiczną jest Malezja (która jest jednocześnie chętnie odwiedzana przez osoby preferujące turystykę masową). Do jednych z chętniej odwiedzanych przez tury-slów zainteresowanych przyrodą rejonów należy park narodowy Taman Negara.
Tuman Negara National Park leży w górach Titiwangsa i zajmuje 4343 km2. Obejmuje tereny porośnięte wilgotnym lasem równikowym na pograniczu stanów Kelantan, Pahang i Terengganu. Jego początki sięgają 1925 : kiedy to na obszarze o powierzchni około 1300 km2 utworzono na terytorium sułtanatu Pahang rezerwat (itinung Tahan Gamę Rescrvc. W lalach 19 łK 1919 władze wspomnianych wyżej sułtanatów (wchodzących w skład brytyjskich Malajów) postanowiły nadać temu obszarowi status parku narodowego I mtfWNĆ go King George V National Park. Obecną nazwę park nosi od 1917 r.
Park narodowy Tuman Nrguiu |rnl największym obszarem chronionym w Ma lezji. Do wysokości 1200 iii ii p.m pmnstnią go wilgotne lasy równikowe, które przechodzą w las górski i zniosła kseiolilye/.ne. Obok bujnej flory obszar len jest interesujący pod względem faunistycznym. Żyją tu liczne gatunki ptaków, gadów i owadów, jak równie/ dużych ssaków: słonie indyjskie, tygrysy, lamparty, noso-lożce sumatrzańskie, tapiry indyjskie, gibony oraz liczne zwierzęta kopytne <np. gaur i sambar).
Do Taman Negara National Park można dotrzeć rzeką Tembeling z odległego o 16 km miasta Jerantut (stan Pahang), co zajmuje 3-3,5 godziny. Do Jeranlutu natomiast można dojechać z Kuala Lumpur w ciągu 3 godzin jazdy samochodem lut) po 45 min lotu samolotem. Już to sprawia, że park nie jest tłumnie odwiedzany przez turystów. Dodatkowym wymogiem jest konieczność uzyskania specjalnego zezwolenia od malezyjskiego Department of Wildlife & National Parks.
W południowej części parku (w Kuala Tahan, gdzie mieści się zarząd parku) znajduje się otwarty w 1990 r. zespół hotelowy, który zbudowano na terenie o powierzchni 6 ha. „Taman Negara Resort” liczy 110 pokoi (w zbudowanych w tradycyjnym stylu malajskim bungalowach), ma 2 restauracje i sale konferencyjne. Baza turystyczna znajduje się ponadto w Kuala Terenggan i Kuala Kcnyam (gdzie są szałasy z możliwością przenocowania i przygotowania prostego posiłku), jak również w Lata Berkoh i Kuala Perkai (są tam schroniska wędkarskie). Ponadto na terenie parku jest 12 miejsc, w których turyści mogą rozbić namioty.
Głównymi formami spędzania czasu w Taman Negara National Park są (Ma-luysia national parks 1995, Taman Negara 1995]:
• uprawianie pieszych wędrówek po wilgotnym lesie równikowym, w kló rym występuje ponad 10 000 gatunków roślin;
• obserwowanie zachowań ponad 250 gatunków ptaków, jak również ssaków (w tym celu w parku zbudowno 6 wież obserwacyjnych);
• zwiedzanie jaskiń w skałach wapiennych Gua Telinga, Gua Kepuynng i Gua Daun Menari;
• wspinanie się liczącym 55 km szlakiem z „Taman Negara Resort” nu (hi nung Tahan (2187 m, najwyższy szczyt w kontynentalnej części Malezji);
• spływ kajakami górskimi potokiem Tembeling (poniżej Kuala Tahan);
• spacery na wzgórze Bukit Teresek (1,7 km od „Taman Negara Resort”);
• bierny wypoczynek i kąpiel w pobliżu wodospadów Lata Berkoh;
• uprawianie wędkarstwa w rzekach Tahan i Kenyam (główną atrakcją jest dochodząca do wagi ponad 10 kg ryba kelah)\
• przechodzenie liczącym ponad 400 m mostem wiszącym uplecionym z lian (30 m nad rzeką);
• odwiedzanie Kampmig Yong, gdzie mieszka plemię mnlnjskic Batek, do dzisiąj używalące podczas polowań dmuchawek (w lipeu członkowie ple-