Geografia turyzmu8

180 7. Kuch turystyczny

W połowie Im osiemdziesiątych dla Bermudów wska/mk ten wynosił 97,4%, Ba-hainów 96,3%, Urugwaju 93,5%, San Marino 93,4%, Kajmanów 92,9%, Kanady 91,4%, a dla Botswany 90,1% [Pearce 1987, 45]. W przypadku Bermudów i Ba-Itamów większość turystów przybywała ze Stanów Zjednoczonych, do Urugwaju przyjeżdżali głównie Brazylijczycy i Argentyńczycy, do San Marino turyści z Wioch ild. Zjawisko to można zauważyć nie tylko w krajach sąsiadujących ze sobą. W (iambii np. aż 54,1% turystów stanowili w sezonie 1990/1991 Brytyjczycy [Dieke 1993, 4281, co było związane m.in. z wybudowaniem w tym kraju hoteli wchodzących w skład sieci UK Copthome Hotels (przedtem Caledonian Hotels). Na drugim miejscu byli turyści ze Szwecji (13,5%), co wynikało z zainwestowania w Gambii środków finansowych przez szwedzkie przedsiębiorstwo turystyczne Vingressor.

Zjawisko nadmiernej koncentracji ruchu przyjazdowego jest z punktu widzenia kraju docelowego niepożądane. Przykładem państwa dążącego do dywersyfikacji struktury ruchu przyjazdowego jest Malta (liczba turystów między 1964 r, rokiem uzyskania niepodległości - a 1990 r. wzrosła na Malcie z około 38 400 do ponad 1,1 min), która stara się prowadzić działania promocyjne na różnych rynkach, aby uniezależnić się od tradycyjnych powiązań z rynkiem brytyjskim ll.ockharl, Ashton 1991; Lockhart 1997],

iiihi-ln 28. Zmiany w strukturze zagranicznego ruchu turystycznego na Malcie w latach 1989 i 1993

Kraj pochodzenia turystów	Udział procentowy w ruchu ^:: pi^jtódowym w 1989 r. ;i	Udział procentowy w ruchu '<4 :■■■ przyjazdowym w 19951;;; ‘4
Wtdka Brytania
Niamcy	WM. t rn WŹM '	16,8 j|
Włochy	6,4
Pranej a	■ . " , Hpp 3,4 7; . ;;	6,5 ^: •prijjfii.yiJ
Holandii!	[^77 fr:! i i r (U 7 7 lu: ^r::' •^v ^ ^

/•nilIn: iipiiiaiwiiiKi na podstawie D.G. Lockhart [1997, 151].

Analizując z kolei kierunki zagranicznych wyjazdów turystycznych, można (Iosi rzec dwie zasadnicze tendencje:

•    turyści z danego kraju odwiedzają często kraje sąsiednie (na co duży wpływ ma zjawisko turystyki handlowej i tranzyt),

•    chętnie są odwiedzane kraje o dużej atrakcyjności turystycznej z racji walorów środowiska przyrodniczego.

Podobnie jak w przypadku przyjazdów, w kierunkach wyjazdów turystycznych występują dosyć duże różnice w ich koncentracji przestrzennej. W końcu lat osiemdziesiątych szczególnie dużą koncentracją przestrzenną wyjazdów cechowała się Irlandia (52,0% wszystkich wyjazdów w 19K5 y, było związane z odwiedzaniem Wielkiej Brytanii), Turcja (35,3% wyjazdów do Republiki Italcnilncj Niemiec i jedynie 3,5% do zajmującej drugą pnfyejf ł'fMK’jl) oni/. Wielka Brytania (31.0% wyjazdów dotyczyło HU/partli), W przypadku Republiki 1'edernlnęj Nie-

1970    1980    1990

||§j| Hiszpania

fMl Grecja IMTfl Włochy [ j Portugalia

Malta

Jugosławia reszta Europy Ameryka Północna reszta świata

Hyc. 17. Zmiany w kierunkach wyjazdów urlopowych mieszkańców Wielkiej Brytanii

Tabela 29. Kierunki zagranicznych wyjazdów turystycznych w wybranych krajach luimpy w 1985 i, f%>

			Kraj pochodzenia turystów
Kraj odwiedzany	Belgia	Dania	Francja	RFN	Szwecja	Wielka Brytania	Włochy
!f | t ^L • • -r h : s i . ! Austria	4,7	■5,5	4,8	19,6	2,1	4,0	3,7
Belgia^: • i: :[ y: ” / H :ł3 i j^: li- Z i	^x		2,0	0,4	1,0	1,0	3,6
Francja:.. ~	y 20,5		X	6,9	3,7	12,0	16,7
Grecja •:: j ■ „y H			4,7	3,7	5,2	8,0	10,7
Hiszpania y _ i .	n5o	13,9	19,9	14,7	8,6	31,0	18,0
Jugosławia	1,6	y, '■ 5,8	1,9	8,5	2,0	?	14,9
Szwajcaria	33	2,1	3,7	3,9	3,9	?	3,1
RFN	'3&\	n,ł	4,2	X	5,2	4,0	10,7
Włochy	6.0	■ 5,5:3	12,2	18,0	3,7	4,0	X

/rńtlło: National and intemational tourism statistics 1974-I985/Stalistiques du tourisme nationeil et intrmaitmud. OK(i), 1'mU

mieć, Szwecji i Włoch natomiast dawała się zauważyć znaczna dekoncentracja wyjazdów. W Republice Federalnej Niemiec wystąpiła niewielka różnica między wyjazdami do krtyów najbliżej położonych a odwiedzaniem państw hardziej oddalonych, natomiuNt w przypadku Szwecji aż, 49,4% wszystkich wyjazdów dotyczyło państw Skandynaw* kich (Dania była celem 21,2% wyjazdów Szwedów, l^łłn-