90 GIER I ZABAW RUCHOWYCH Z PIŁKĄ
Zabawy ruchowe typu .berek" wykorzystujemy głównie w części wstępnej treningu. Głównym celem zabaw ożywiających jest pobudzenie organizmu, przygotowanie do wysiłku fizycznego, ale także wprowadzenie dobrej atmosfery na początku zajęć ruchowych. Zajęcia ruchowe powinny być nie tylko efektywne, ale także atrakcyjne dla dzieci. Zabawy ruchowe dają ku temu nieograniczone możliwości. Wszystko zależy od kreatywności prowadzącego, ale także samodzielności i inicjatywy samych dzieci.
Zabawy ożywiające z piłkami powinny być wprowadzeniem do części głównej treningu. Co ważne, wszystkie zabawy typu .berek’ z piłkami są na tyle uniwersalne, że można je stosować w każdej grupie wiekowej. Z powodzeniem można je wykorzystać w treningu piłki nożnej, siatkówki, piłki ręcznej, koszykówki oraz podczas zajęć ogólnorozwojowych.
Wszystkie przedstawione zabawy typu .berek" z piłkami można dowolnie modyfikować, w zależności od grupy ćwiczebnej, warunków bazowych oraz celów treningowych.
Ogólne zasady organizacji zabaw ożywiających:
- krótko objaśniamy zasady zabawy,
- wyznaczamy optymalne pole zabawy,
- berka oznaczamy innym kolorem koszulki,
- często zmieniamy berków,
- zwracamy uwagę na intensywność zabawy, zwiększamy/zmniejszamy liczbę berków oraz pole zabawy,
- modyfikujemy poziom trudności zabawy w zależności od grupy ćwiczebnej,
- uczestnicy poruszający się poza polem zabawy są automatycznie złapani,
- kontrolujemy czas, w odpowiednim momencie przerywamy zabawę.
- bierzemy aktywny udział w zabawie (motywujemy, zachęcamy dzieci do wysiłku fizycznego).
WAŻNE!
Trener musi być elastyczny, na bieżąco modyfikować zasady zabawy ruchowej, tak aby była maksymalnie intensywna oraz atrakcyjna dla dzieci. Podczas każdej zabawy ruchowej zwracamy uwagę na prawidłową technikę rzutu i chwytu piłki, prowadzenia piłki nogą lub kozłowania piłki prawą i lewą ręką (w zależności od celu głównego treningu).
Jakie rodzaje kozłowania piłki wyróżniamy?
Kozłowanie niskie stosujemy we wszystkich przypadkach, gdy znajdujemy się pod kontrolą obrońcy i w bezpośrednim z nim kontakcie. Przy kozłowaniu niskim piłka nie powinna się odbijać od podłoża wyżej niż do wysokości kolan.
- wysokie
Wykorzystujemy, gdy mamy przed sobą wolną przestrzeń i jak najszybciej pragniemy zbliżyć się do kosza.
Prawidłowe kozłowanie zależy również od właściwej pracy nóg, koordynacji ruchowej, prawidłowej oceny odległości od przeciwnika oraz tzw. czucia piłki. Każdy zawodnik kozłuje piłkę tak, jak mu jest najwygodniej oraz tak szybko, jak na to pozwala jego szybkość.
Jaka jest technika kozłowania piłki?
- wzrok skierowany do przodu, głowa uniesiona wysoko, tak aby widzieć pozostałych zawodników na boisku,
- używając palców i nadgarstka, pchamy piłkę w dół, lekko przed siebie,
- palce i nadgarstki poruszają się miękko w górę i w dół razem z piłką,
- piłka nie wchodzi w kontakt z całą dłonią,
- zginamy kolana i utrzymujemy ciało nad piłką, żeby ochronić ją przed przeciwnikami,
- kozłujemy piłkę ręką dalszą od przeciwnika,
- kozłujemy piłkę z boku ciała, a nie przed sobą.
Jakie są najczęstsze błędy podczas kozłowania piłki?
- usztywnienie ręki kozłującej,
- głowa opuszczona w dół,
- uderzenie piłki zamiast pchania,
- kozłowanie piłki ręką bliższą od przeciwnika.
12