6355787638

Wykłady: Diagnoza i wsparcie pedagogiczne dziecka i rodziny. Opracowanie dr M. Herzberg, Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy

Zasady diagnozy, aspekty etyczne

Naczelna zasada: „primum non nocere"

Bibliografia

Jarosz E., Wysocka E. (2006). Diagnoza psychopedagogiczna. Podstawowe problemy i rozwiązania. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak".

Kawula S. (1980). Istota i zakres diagnostyki pedagogicznej środowiska. W: S. Kawula, Z. Dąbrowski, M. Galaś, Diagnozowanie potrzeb opiekuńczo-wychowawczych i kulturalnych środowiska (s. 40-80). Toruń: Uniwersytet Mikołaja Kopernika.

Kawula S. (2001). Istota i zakres diagnostyki pedagogicznej środowiska. W: S. Kawula (red.), Pedagogika społeczna. Dokonania-aktualność-perspektywy (s. 325-340). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszalek.

Mazurkiewicz E. (1987). Teoretyczne podstawy diagnostyki pedagogicznej. W: I. Lepalczyk, J. Badura (red.). Elementy diagnostyki pedagogicznej (s. 31-45). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Mazurkiewicz E. (1995). Diagnostyka w pedagogice społecznej. W: T. Pilch, I. Lepalczyk (red.), Pedagogika społeczna. Człowiek wzmieniającym się świecie(s. 51-70). Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak".

Skałbania B. (2011). Diagnostyka pedagogiczna. Wybrane obszary badawcze i rozwiązania praktyczne. Kraków: Oficyna Wydawnicza „Impuls".

Wysocka E. (2007). Człowiek a środowisko życia. Podstawy teoretyczno-metodologiczne diagnozy. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie „Żak".

Ziemski S. (1973). Problemy dobrej diagnozy. Warszawa: Wiedza Powszechna.