Wykłady: Diagnoza i wsparcie pedagogiczne dziecka i rodziny. Opracowanie dr M. Herzberg, Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy
I. Opis stanu rzeczy
Opis - zestawienie, omówienie, charakterystyka danych z badań, w stosunku do których zachodzi potrzeba podjęcia działań profilaktycznych, terapeutycznych, opiekuńczo-wychowawczych itp.; rejestrowanie,
St W i e rd za n i e fa któ W (Podgórecki, 1962 za: Kawula, 1980. s. 46; Skalbania,
Np. opis warunków rozwoju dziecka w wieku szkolnym w grupie rówieśniczej (klasa szkolna).
I. Opis stanu rzeczy - Diagnoza typologiczna (klasyfikacyjna, typologiczna, przyporządkowująca)
Wstępny etap każdej diagnozy.
Dokonujemy tu identyfikacji badanego stanu rzeczy poprzez przyporządkowanie go do jakiegoś gatunku albo typu. Określamy, nazywamy dany stan rzeczy, problem, zaburzenie.
Przyporządkowanie analizowanego zjawiska może być dokonane na podstawie literatury fachowej (!) lub doświadczenia praktycznego diagnostyka (Jarosz, Wysocka, 2006,s. 19;Kawula, 1980,s. 50;
Np. zachowania rówieśników wobec dziecka: niechęć do wspólnej pracy i zabawy, jawne formy odtrącenia - „nie chcę siedzieć z nim w jednej ławce", „nie lubię go", mogą świadczyć o odrzucaniu dziecka przez kolegów z klasy.