Wykłady: Diagnoza i wsparcie pedagogiczne dziecka i rodziny. Opracowanie dr M. Herzberg, Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy
IV. Wyjaśnianie przyczyn analizowanego stanu rzeczy
4. Diagnoza prognostyczna (rozwojowa)
Oznacza przewidywanie tego, jak badane zjawisko może lub powinno się rozwinąć oraz do jakich skutków może doprowadzić.
Jej podstawą są wyprowadzone wnioski z poprzednich etapów diagnozy (genetycznej, funkcjonalnej, fazy) (jarosz, wysocka. 2oo6,s.
20; Kawula, 1980, s. 52; Ziemski, 1973, s. 67).
Np. skutki odrzucania dziecka przez rówieśników: bezpośrednie (wagarowanie, porzucanie szkoły, używanie substancji psychoaktywnych) i odroczone (problemy psychospołeczne w okresie dorastania i dorosłym życiu, konflikty z prawem, stosowanie przemocy wobec najbliższych).
V. Postulowanie i przyjęcie hipotez
Opracowanie projektu zmian w zakresie tego, co uznaliśmy za nieprawidłowe.
Projekt powinien zawierać opis takiego stanu rzeczy, który jest korzystniejszy od istniejącego i który pozwoli na pełniejsze osiąganie założonych celów i zadań.
W projekcie powinien być zawarty pewien wzorzec, model proponowanych zmian (Podgórecki, 1962 za: Kawula, 1980,s.47).
Np. propozycja zajęć profilaktyczno-wychowawczych dla dzieci odrzucanych przez rówieśników, metody projektu realizowanej w klasie szkolnej, warsztatów rozwijania kompetencji wychowawczych dla rodziców.