6355787644

Wykłady: Diagnoza i wsparcie pedagogiczne dziecka i rodziny. Opracowanie dr M. Herzberg, Wyższa Szkoła Gospodarki w Bydgoszczy

Etapy postępowania diagnostycznego

IV. Wyjaśnianie przyczyn analizowanego stanu rzeczy 1. Diagnoza genetyczna (kauzalna, przyczynowa)

Wyjaśnia obszar pierwotnych i wtórnych uwarunkowań badanego stanu rzeczy.

Dąży do ustalenia czynników przyczynowych i mechanizmów rozwoju zaburzenia, na podstawie zebranych danych o wcześniejszych fazach tego zjawiska oraz na podstawie wiedzy o ogólnych prawidłowościach przyczynowych

zjawisk tej dziedziny (Jarosz. Wysocka. 2006.s. 19; Kawula, 1980.s. 51; Ziemski, 1973, s. 65).

Pełen obraz diagnozy genetycznej powinien obejmować cały łańcuch uwarunkowań przyczynowych danego zjawiska i wynikających z nich skutków wychowawczych (Kawula, mo, s.

51).

Etapy postępowania diagnostycznego

IV. Wyjaśnianie przyczyn analizowanego stanu rzeczy

1. Diagnoza genetyczna (kauzalna, przyczynowa)

Np. chcąc określić przyczyny odrzucania dziecka przez

rówieśników (niechęć do wspólnej pracy i zabawy, jawne formy odtrącenia - „nie chcę siedzieć z nim w jednej ławce", „nie lubię go"), odwołujemy się do uwarunkowań dotyczących relacji dziecka z rodzicami (przywiązanie, style wychowywania) oraz specyficznych cech samego dziecka (np. agresja).

Informacje na temat funkcjonowania dziecka i jego

prawdopodobnych przyczyn czerpiemy z różnych źródeł (samo dziecko, rodzice, wychowawca, rówieśnicy itp.) i zbieramy je za pomocą różnych metod (obserwacja, wywiad, analiza dokumentów, techniki socjometryczne itp.).