24556

O sposób mówienia, gdy narrator nie stara się być sprawozdawcą, ale się osobiście angażuje,

0 metafora, epitet.

Qcha obecność narratora obejmuje m.in. kompozycyjne aspekty opowiadania, swobodę w chronologii (elipsy, inwersje), zmiany dystansu narratora, tempa narracji, medium obserwacji, operowanie zakresem wiedzy i niewiedzy:

- eliminacja głośnych środków i ostrożne operowanie cichymi daje efekt pozornej nieobecności narratora.

Struktura / koncepcja narratora

Kim jest narrator? Stereotypowy podział: narrator abstrakcyjny (w 3. os.) i narrator konkretny (w 1. os.). Narrator konkretny jest bardziej zindywidualizowany i określony. Narrator abstrakcyjny - od braku danych personalnych po wyraźną obecność cech jednostki (nie tylko płeć, narodowość, wyznanie).

Zestflwjęnię narratora z realnym autorem

albo są tożsami - to konieczne, gdy nie było narratora abstrakcyjnego jako kategorii literackiej, albo jako celowy zabieg;

oddzieleni - narrator może być niższy / wyższy / inny (literatura dla dzieci i młodzieży i literatura dla ludu), albo by wzmóc atrakcyjność opowiadania.

Stosunek narrator - utwór

może być narrator równorzędny, wyższy lub niższy w porównaniu z postaciami ze świata przedstawionego;

narrator równy z bohaterami odnosi się do nich ze zrozumieniem;

narrator zdystansowany - sarkazm, ironia, satyra, pobłażliwość, idealizacja itp.

Narrator - czytelnik Czytelnicy dzielą się na 2 typy:

intensywne, obrazowe, sceniczne wyobrażenia zdarzeń - czytelnik interesuje się rozwojem akcji;

refleksyjny, syntetyzujący - interesuje się przemianami świata, widzi narratora.

^aioż£ma.jiariacyiiie.ouQ.widdajaceŁoi

a) związek narratora z przedstawionym światem:

narrator konkretny (l.os.) - narrator jest bohaterem, uczestnikiem, świadkiem, narrator abstrakcyjny - nie zdaje sobie sprawy ze związku ze światem przedstawionym, albo ujawnia kreatorski stosunek, albo podkreśla funkcję pośrednika.

Cel opowiadania:

Wiąże się z celem adresat narracji:

skrócenie czasu podróży, zaciekawienie odbiorcy, pouczenie go / przekonanie o czymś, podzielenie się wiadomościami, przypomnienie czegoś, upamiętnienie, rozważenie, wyjawienie prawdy, obrona własna / czyjaś, szantaż; narracja abstrakcyjna albo np. autobiografia, pamiętnik, kronika, dziennik, listy, opowiadanie ustne, monolog wewnętrzny.

Stosunek narrątorą do p.rZ-pdstawiąiięgo świata:

1)    tendencja sprawozdawczo-informacyjna,

2)    interpretacyjno-oceniająca,

2