Tw. 6.1.5 (o zamianie całki potrójnej na całkę iterowaną)
Jeżeli funkcja fjest ciągła na prostopadłościanie P = {(x,y,z): a<x<b, cśyśd.pśz<,q).lo
N
J f(x, y> z)dz
dy
dx
a L P
Uwaga. Powyższe twierdzenie będzie prawdziwe także wtedy, gdy po prawej stronie równości napiszemy dowolną inną całkę iterowaną (jest sześć rodzajów całek iterowanych). Całkę iterowaną
a lf [_p
J f(x,y, z)dz dy|dx
zapisujemy umownie w postaci
fdxfdyf f(x,y, z)dz.
a e p
Podobną umowę przyjmujemy dla pozostałych całek iterowanych. W wielu przypadkach wybór odpowiedniej kolejności całkowania pozwala znacznie uprościć obliczenia całki potrójnej.
Fakt 6.1.6 (całka z funkcji o rozdzielonych zmiennych)
Jeżeli
1. funkcja f jest ciągła na przedziale [ab].
2 funkcja g jest ciągła na przedziale [c.d],
3. funkcja h jest ciągła na przedziale [p,q], to
jjj f(*)9(y)Kz)dxdydz=^j f(x)dx j- Jg(y)dy j-jjb(z)dz j
gdzie P = [a.b] x [c.c/] x [p.q].
6.2 CAŁKI POTRÓJNE PO OBSZARACH NORMALNYCH
Def. 6.2.1 (całka potrójna po obszarze)
Niech funkcja f będzie funkcją ograniczoną na obszarze ograniczonym V c R' oraz niech P będzie dowobiym prostopadłościanem zawierającym obszar V. Ponadto niech f oznacza rozszerzenie funkcji fna R' określone wzorem:
Całkę potrójną funkcji f po obszarze V definiujemy wzorem:
v p
o ile całka po prawej stronie znaku równości istnieje. Mówimy wtedy, że funkcja f jest całkowalna na obszarze V.
Uwaga. Całka JJ/r (x, y, z)dxdydz |)ie zajeZy od wyboru prostopadłościanu P
v
Def. 6.2.2 (obszary normalne względem płaszczyzn układu)
a) Obszarem normalnym względem osi xOynazywamy zbiór
V ={(x, y, z): (x, y) e U, D(x, y) £ z <S G(x, y)}.
gdzie U jest obszarem regularnym na płaszczyźnie xOy, a funkcje D i C są ciągłe na U, przy czym D(x.y) < C(x,y) dla punktów (x,y) należących do wnętrza obszaru U.
b) Obszarem normalnym względem osi xOz nazywamy zbiór
V = {(x,y, z): (x, z) e U, D(x, z) śyśG(x,z)},