nauczyciela, jak i ucznia ma kapitalne znaczenie w doprowadzeniu dziecka do uchwycenia wzajemnych powiązali między elementami tekstu, zrozumienia przeżyć bohaterów na tle różnych sytuacji życiowych. To z kolei prowadzi do lepszego zrozumienia tekstu, pełniejszego przeżycia go i zapamiętania.
Charakter formułowanych pytań w związku z tekstem zależeć będzie od celu stawianego przez nauczyciela, formy i treści utworu. Czynniki te determinują ilość, zakres, szczegółowość czy ogólność pytań, ich pośredni czy bezpośredni związek z tekstem.1
Nauczyciel powinien uświadomić sobie, że rodzsij i charakter zadawanych pytań może mieć wpływ na rozwój języka dziecka, jego czynności myślowych lub nic mieć w ogóle. W sytuacji, kiedy nic uświadamia sobie wyraźnie wartości tekstu, jego smikniry i celów dydaktyczno-wychowawczych w zakresie kształcenia literackiego — jego pytania są drobiazgowe, przypadkowe, bez większych walorów kształcących. Ta lawina szczegółowych i przypadkowych pytari prowadzi do pozornej aktywności dziecka. Pamiętać należy, że pytania o charakterze problemowym mają znaczny wpływ na budzenie aktywności językowej oraz rozwój takich operacji umysłowych, jak: porównywanie, uogólnianie, wnioskowanie, które są niezbędne szczególnie do poznawania struktury tekstu literackiego.
W analizie teksm literackiego najczęściej posługujemy się pięcioma rodzajami pytań
1. Pytania mające na celu ujmowanie zależności pomiędzy informacjami
zawartymi w tekście w aspekcie przyczynowo-skutkowym, np.:
— Dlaczego koledzy przestali lubić Witka?
— Co wpłynęło na zmianę postępowania Krysi?
2. Pytania, które mobilizują uczniów do odnajdywania elementów utworu
literackiego, np.:
— Kiedy i gdzie to się działo?
— Jakie postacie występują?
— Które wedhig ciebie są najważniejsze?
— Jakie obrazy namalował poeta słowami?
3. Pytania pobudzające do wyrażania własnego sądu o postaciach,
zdarzeniach, np.:
141
K Lcrunowdu, W Świtfrk Praca i tekstem tr Uasoch 1—111. Wiłuawa 1962 S1P, i 55.