104555

Filozofia sztuki

Schelling działalności artystycznej przypisuje status najwyższej działalności ludzkiej (estetyzm). status najwyższego akm wolności - w sposób zbieżny z romantyzmem podkreślając wyższość aktu twórczego nad samym dziełem.

G.F. Hegel (nr. 1770-zm. 1831)

Źródłem intelektualnym filozofii Hegla była filozofia neoplatońska. kantyzm i fichteanizm.

Hegel zamierzał zbudować całkowity system nauki pojmując go jako całościową, a więc jedyną możliwą formę przedstawiania prawdy w nauce. System filozofii Hegla składać się miał z trzech części: logika - nauka o idei w sobie i dla siebie, składająca się z logiki subiektywnej (zajmującej się teorią bytu i wiedzy) oraz logiki obiektywnej (zajmującej się teorią pojęć);

filozofia przyrody - nauka o idei w jej innobycie (którą podzielił na mechanikę, fizykę i organikę); filozofia ducha - nauka o idei. która powraca z innobytu do siebie.

Diaiektyka heglowska

Podstawą poznania i jednocześnie podstawą rzeczywistości jest diaiektyka

-    triada heglowska (dialektyczna): "Każda teza zawiera już w sobie antytezę, obydwie zaś zostają zniesione w syntezie", czyli ismienie tezy prowadzi do powstania antytezy, z zaprzeczenia wyłania się nowa jakość -synteza; synteza zaś staje się nową tezą która jest zaprzeczana itd

teza - antyteza - synteza, pojęcie - przyroda - duch,

duch subiektywny - duch obiektywny - duch absolutny, podmiot - historia - filozofia.

Logika dialektyczna: Wszystko co istnieje ma charakter logiczny i racjonalny. Byt charakteryzuje się dynamicznością i zmiennością, a w tym przejawia się jego logiczności.

Wszystko jest zdeterminowane przez logiczność i zasadę triady dialektycznej, rozwój nie stanowi dzieła przypadku ( przykład - historia wymagała Napoleona, mógł nim być każdy, jego indywidualne cechy były bez znaczenia).

-    Sprzężenie dialektyczne: pan - niewolnik, nie ma pana bez niewolnika, ani mewolnika bez pana.

Lewica i prawica heglowska

Myśl heglowska poszła w dwóch kierunkach:

1) Lewica - wnioski wyciągane przez ten kierunek szły w stronę radykalizmu, odczytywanie praw rozwoju społecznego ma prowadzić do zastąpienia istniejących struktur społecznych.

Trzy pojęcia heglowskie: alienacja . uprzedmiotowienie (reifikacja) i rozwiązanie sprzeczności stanowią pimkt wyjścia filozofii marksistowskiej. Alienacja oznacza pozostawanie w stanie konfliktu z innymi ludźmi, który rozgrywa się także w ich wnętrzu. Prowadzi ona do uprzedmiotowienia: człowiek postrzegając społeczeństwo, prawo i porządek moralny jako antagonistyczne siły zaczyna traktować ludzi i społeczeństwo jako „przedmioty”. Według Hegla człowiek może rozwiązać tę sprzeczność, kiedy zda sobie sprawę, że stał się obcym w stworzonym przez siebie świecie i wkroczy na drogę budowania samoświadomości. Marks uzna alienację i reifikację relacji międzyludzkich za produkt kapitalizmu, a rozwiązanie tej sprzeczności zobaczy w rewolucji socjalistycznej.

prawica - kierunek uznający priorytet czynnika etatystycznego (państwowego), państwo stanowi najwyższą formę przejawu moralnego.