104608

może kierować się żadnymi względami które osłabiałyby jej działalność - także religijnymi, gdyż inaczej staje się bezużyteczna zarówno dla siebie jak i innych

-    tak jak Stagiryta uważał że polityczna aktywność jest aktywnością prawdziwie formującą człowieka — „Praktyka polityczna miała zapewnić moralne wykształcenie”— dopiero wstępując na agorę człowiek zaczyna czuć że jest członkiem wspólnoty której interes jest jego interesem

-    publiczna debata w której ścierają się jednostki ma służyć głównie eliminacji arbitralności, głupoty i ignorancji.

Claud Henri de Saint - Simon (1760 - 1825): „Wprowadzenie do prac naukowych XIX wieku”; „Katechizm industrialistów”; „Nowe chrześcijaństwo”

-    wierzy w powołanie rozumu — rozwój wiedzy musi wpłynąć na zmianę społeczeństwa- tak jak Condercet uważa że szczęście, wiedza i cnota są ze sobą nierozerwalnie połączone

-    kierując się stosunkiem do wiedzy jak i jej rolą jako kryterium periodyzacji: epoka teologiczna, metafizyczna, pozytywna (w tej wiedza odgrywa kluczową rolę — zadanie jakie stoi przed twórcami epoki to ujęcie wiedzy w organiczny system)

-    dzieli w sposób ogólny epoki historyczne na organiczne (gdy „wszystkie składniki ludzkiej działalności są klasyfikowane, przewidziane i uporządkowane w jakiejś teorii ogólnej, a cel działania społecznego jasno określony”) oraz krytyczne (gdy „wszelka wspólnota myśli, wszelkie działania zbiorowe, wszelka koordynacja ustaje, a społeczeństwo jest już tylko nagromadzeniem odosobnionych i zwalczających się jednostek”)

-    zmiana epoki jest nieunikniona; histoiycznie konieczna (z tej perspektywy odrzuca pojęcie natury jako pozaziemskiego porządku normatywnego) — wraz z nadejściem epoki organicznej a konkretnie „industrii” zmieni się cel i charakter ludzkiej działalności

-    nowa epoka urzeczywistnia równość i wolność - wszyscy poprzez swą pracę uczestniczą w pomnażaniu dobrobytu i proporcjonalnie do tego w konsumpcji owoców dobrobytu.

-    na czele społeczeństwa klasa industrialna - to co najlepsze dla industrii jest zarazem najlepsze dla społeczeństwa

-    władza pełni jedynie funkcję administracyjną nadzorując procesy produkcji

-    nowy typ wiedzy przysługuje się kształtowaniu moralności która posiada „największą władzę”

Bazard i Enfantin - uczniowie Simona:    podkreślają znaczenie uczuć - metoda naukowa

wyznacza jedynie środki natomiast „silne afekty” określają cele; twierdzili iż ludzkość zmierza ku „zrzeszeniu powszechnemu”; kiytyka liberalizmu: interes osobisty ma być zastąpiony interesem wspólnym; chcą zniesienia własności prywatnej między innymi poprzez przeniesienie na państwo prawa dziedziczenia majątku — prawo do pewnych rzeczy tylko ze względu na zasługi; domagają się by nowa epoka była podporządkowana jednemu celowi jakim jest ludzka solidarność; nowa epoka ma nowymi metodami urzeczywistnić to co od dawna dyktowały uczucia

Charles Fourier (1772-1837): „Nowy świat”

-    jest doskonałym przykładem połączenia mistyki i nauki

-    twierdził iż „świat jest zorganizowany przez Boga z materii przy użyciu matematyki”

-    kluczowe pojęcie tłumaczące rozwój dziejowy: teoria atrakcji

-    desublimacja ludzkiej działalności - to nie rozum a uczucia (dane od Boga) prawdziwie dyktują co mamy czynić - dotychczasowa cywilizacja oparta była na tłumieniu uczuć dlatego ludzie byli tak nieszczęśliwi

-    dąży do organizacji harmonijnego społeczeństwa

-    „Potoki filozoficznego oświecenia to tylko potoki mroku”

-    „Zło ma swój korzeń w rodzinie” - zniesienie rodziny jak i własności prywatnej jest jedynym sposobem osiągnięcia szczęścia

-    nową, idealną formą zrzeszenia ludzi będzie łączący 1620 jednostek falanster

2