Prawo natury i stan natury w ujęciu sofistów.
Prawo natury - to prawo kosmosu, przyrody. Inaczej - prawo silniejszego i jemu podlegają, tak samo jak przyroda, ludzie.
Stan natury - człowiek nie ma natury społecznej. W okresie przedpaństwowym ludzie prowadzili aspołeczne życie. W stanie natury, ludzie byli bezbronni wobec potęgi przyrody. Kiedy dla schronienia przed zwierzętami ludzie zaczęli budować sadyby, Zeus zauważył, że ludzie - istoty aspołeczne - wyniszczą się nawzajem podczas tej budowy. Zeus obdarzył ludzi poczuciem sprawiedliwości i nakazał się nim kierować. Początek życia społecznego i państwowego rozpoczął się od wspólnych działań, (zalążek teorii umowy społecznej)
Zagadnienie sprawiedliwości wg. Demokryta.
Sprawiedliwość jest wcześniejsza od prawa pozytywnego. Prawo pozytywne musiało powstać na skutek sprzeczności między sprawami indywidualnymi a społecznymi. Prawo pozytywne jest zbędne dla mędrców, gdyż sami oni respektują sprawiedliwość. Stanowi dla nich balast. Prawo to, natomiast niezbędne jest dla ludzi przeciętnych, stanowiących większość społeczeństwa, gdyż między nimi zachodzą sprzeczności. Prawa pozytywnego powinni przestrzegać z przyzwoitości.
Polityka a moralność wg. Demokryta.
Demokryt bardzo silnie wiązał moralność z polityką. Polityka ma być moralna. Mądra władza państwowa cliarakteryzuje się tym, że dobrze myśli, mądrze mówi i dobrze czyni, (jedność myśli, słów i działań). Pogląd ten był powszeelinie uznawany przez filozofów starożytnych. W państwie nieustannie dochodzi do głosu sprzeczność pomiędzy interesem ogólnym oraz indywidualnym. Godzenie tych interesów udaje się właśnie mądrej władzy państwowej. Za najlepszą formę państwa Demokiyt uznał demokrację.
W państwie Demokryta powinna być swoboda krytykowania rządzących. Rządzących powinno się wybierać. Demokryt zauważa, że prześladowanie wcześniej rządzących jest bezcelowe, ponieważ obecna władza w przyszłości również będzie prześladowana - ta myśl może ją paraliżować w działaniach.