yoglio Arolljo/ (chcę)
6 s przed spółgłoską dźwięczną i między samogłoskami jest wymawiane jak /z/
sbaglio /zballjo/ (pomyłka, błąd) snuardo zgłardo (spojrzenie) snello /znello/ (szczupły) syedese /zvedeze/ (Szwed, szwedzki)
7 sce i *d są wymawiane jako /sze/ i /szi/
scena /szena/ (scena) sci /szi/ (narty) scemo szemo (ghipi)
Jeżeli sce i sd występują pomiędzy dwiema samogłoskami, wówczas są wymawiane dłużej
coscia koszsza1 (udo) cresce /kreszsze/ (rośnie)
8 z może być wymawiane w dwojaki sposób:
a) jako /dz/. np.
zebra /dzebra1' (zebra) zero /dzero/ (zero)
b) jako IcJ. np.
Firenze /firence/ (Florencja) forza /fcrca/ (siła)
Ta sama zasada obowiązuje, gdy mamy do czynienia z dźwiękami podwójnymi, np.
mezzo medzdzo (połowa) mazzo macco (bukiet) tazza /tacca/ (filiżanka)
Jeżeli z znajduje się pomiędzy dwiema samogłoskami, jest wówczas wymawiane jako podwójne /cc/ lub podwójne /dzdz/. np.
grazie /graccje/ (dziękuję)
stazione śtaccjone (dworzec) azienda /adzdzienda/ (firma) ozono /odzdzono/ (ozon)
9. Uczącym się języka włoskiego może sprawiać kłopot akcent wyrazowy, gdyż nie jest on przewidywalny tak jak w języku polskim (akcent wyrazowy w języku polskim pada najczęściej na przedostamią sylabę).
Akcent w języku włoskim może padać
a) na ostatnią sylabę i wówczas jest on również graficznie zaznaczony, np
caffe /kaffe/ (kawa)
perche /perke/ (dlaczego, dlatego)
nniyersiia AiniwersiW (imiwersytet)
b) na przedostatnią sylabę, np
calendario kalendano (kalendarz) camicia kamicza (koszula) fotchena /forkena (widelec)
c) na trzecią sylabę od końca np.
nevica iiewika (padaśnieg) tavolo /tavoio/ (stół)
ItldoilO /telefoncy (telefon)
d) na czwaitą sylabę od końca. np.