Metoda „pięciu sił” M.E. Portera
Jest jedną z metod analizy strategicznej. Nazwa jej pochodzi od pięciu czynników, które rozpatrujemy badając atrakcyjność sektora dla przedsiębiorstw lub potencjalnych inwestorów, jakie szanse i zagrożenia stwarza funkcjonowanie w danym sektorze.
Do czynników tych zaliczamy:
-siła oddziaływania dostawców i możliwość wywierania presji przez nich na przedsiębiorstwa sektora
-siła oddziaływania nabywców i możliwości wywierania przez nich presji na przedsiębiorstwa sektora
-natężenie walki konkurencyjnej wewnątrz sektora
-groźba pojawiania się nowych producentów (bariery wejścia na rynek)
-groźba pojawienia się substytutów
SWOT- jedna z najpopularniejszych heurystycznych technik analitycznych, służąca do porządkowania informacji. Bywa stosowana we wszystkich obszarach planowania strategicznego jako uniwersalne narzędzie pierwszego etapu analizy strategicznej. Np. w naukach ekonomicznych jest stosowana do analizy wewnętrznego i zewnętrznego środowiska danej organizacji, (np. przedsiębiorstwa), analizy danego projektu, rozwiązania biznesowego itp.
Analiza portfelowa
Analiza ta polega na umieszczaniu w układzie współrzędnych czynników jakościowych oraz na stworzeniu siatki współrzędnych dla trzeciego parametru wyrażonego za pomocą średnicy albo powierzchni koła. Za pomocą tego układu rozważane są różne możliwości oraz dokonania wyboru rozwiązania, które jest najlepsze i opracowanie strategii postępowania dla tego rozwiązania.
Metody portfelowe w zarządzaniu:
-macierz BCG
-Macierz Mckinsey
-macierz ADL
ZARZĄDZANIE JAKO PODSYSTEM ORGANIZACJI
Organizacja - grupa ludzi, którzy współpracują ze sobą w sposób uporządkowany i skoordynowany, aby osiągnąć pewien zestaw celów
Cechy:-Cel, -Ludzie, -Struktura
Zarządzanie - proces doprowadzania do wykonania określonych rzeczy sprawnie i skutecznie, wspólnie z innymi ludźmi i poprzez nich
Zarządzanie inaczej: -Rządzenie
-Kierowanie, -Administrowanie
-Przywództwo
Proces zarządzania składa się z:Planowanie - definiowanie celów, ustalenie strategii, opracowywanie planów cząsteczkowych do koordynowania czynności
Organizowanie - ustalanie, co należy robić, jak to robić i kto ma to robić
Przewodzenie - kierowanie wszystkimi zainteresowanymi i motywowanie ich oraz rozstrzyganie konfliktów
Kontrolowanie - monitorowanie czynności, aby zapewnić, że są wykonywane zgodnie z planem
Menadżerem jest każda osoba, która odpowiada za ludzi i za inne zasoby będące w dyspozycji organizacji.
-menadżerowie wykonują różnorodne zadania i posiadają różne zakresy odpowiedzialności
-różnią się zatem szczeblami i obszarami zarządzania
Szczeble w organizacji:
*Menedżerowie najwyższego szczebla *Kierownicy średniego szczebla *Kierownicy najniższego szczebla *Wykonawcy
Umiejętności ogólne kierowników *Umiejętności koncepcyjne - umysłowa zdolność analizowania i diagnozowania złożonych sytuacji *Umiejętności społeczne interpersonalne - zdolność do współpracy z innymi ludźmi, ich rozumienia, pełnienia wobec nich roli mentora, motywowania *Umiejętności techniczne - zdolność do praktycznego stosowania wyspecjalizowanej wiedzy lub specjalności *Umiejętności polityczne - umiejętność wzmacniania własnej pozycji, budowania bazy władzy, nawiązywania odpowiednich stosunków
Umiejętności konkretne kierowników: *Sprawowanie kontroli nad otoczeniem firmy i jej zasobami *Organizowanie i koordynowanie *Posługiwanie się informacją *Troska o osobisty rozwój i doskonalenie *Motywowanie pracowników i zajmowanie się konfliktami *Strategiczne rozwiązywanie problemów
Role kierownicze
Kategoria ról interpersonalnych (związane z kontaktami z innymi ludźmi) *Rola reprezentanta *Rola przywódcy *Rola łącznika
Kategoria ról informacyjnych (polegają na gromadzeniu, przetwarzaniu, przekazywaniu i przechowywaniu informacji)
*Rola obserwatora *Rola propagatora *Rola rzecznika Kategoria ról decyzyjnych (związane z koniecznością podejmowania decyzji) *Rola przedsiębiorcy *Rola przeciwdziałającego zakłóceniom *Rola dysponenta zasobów *Rola negocjatora
Trzy umiejętności typów menadżerskich
Niższy dozór : Najmniej koncepcyjne, potem społeczne, potem techniczne
Średnie kierownictwo: Najmniej koncepcyjne, ale więcej niż w niższym nadzorze potem społeczne i techniczne
Naczelne kierownictwo: Najwięcej koncepcyjne, potem społeczne i techniczne najmniej