77833

Dr. Bogdan Buczkowski

Rozliczenia w obrocie międzynarodowym

Wykład V - Polskie prawo dewizowe

Organy celne oraz organy Straży Granicznej mogą, w celu sprawdzenia, czy przywóz do kraju wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych oraz ich wywóz za granicę odbywa się zgodnie z przepisami ustawy, podejmować czynności kontrolne na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli celnej lub kontroli granicznej.

Obrotem dewizowym z zagranicę jest:

-    zawarcie umowy lub dokonanie innej czynności prawnej, powodującej lub mogącej powodować dokonywanie między rezydentem i nierezydentem rozliczeń pieniężnych lub przeniesienie między rezydentem i nierezydentem własności wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych, a także wykonywanie takich umów lub czynności,

-    zawarcie umowy lub dokonanie innej czynności prawnej, powodującej lub mogącej powodować przeniesienie między rezydentami rzeczy lub prawa, których nabycie nastąpiło w obrocie dewizowym z zagranicą, a także wykonywanie takich umów,

-    dokonywanie wywozu, przekazywanie oraz wysyłanie za granicę wartośd dewizowych lub krajowych środków płatniczych, a także dokonywanie ich przywozu, przekazywanie oraz nadsyłanie z zagranicy do kraju

a)    W ustawowej konstrukcji obrotu dewizowego z zagranicą uwzględniono zarówno dokonywanie, jak i zamiar dokonania określonej czynności obrotu dewizowego.

b)    Ogół czynności wchodzących w zakres pojęcia obrotu dewizowego z zagranicą można podzielić na: czynności prawne oraz czynności faktyczne.

Obrotem dewizowym z zagranicą są również czynności skutkujące przemieszczeniem przez granicę państwa - w różny sposób - wartości dewizowych i krajowych środków płatniczych. W tym przypadku nie jest istotne, czy przemieszczenia dokonuje rezydent, czy nierezydent. Fakt wywozu, przywozu, przekazania itd. wartości dewizowych lub krajowych środków płatniczych za granicę (lub z zagranicy) jest już wystarczającym kryterium zakwalifikowania takich czynności do obrotu dewizowego z zagranicą