82478

Część 2 6. KOMPUTEROWA WERSJA METODY PRZEMIESZCZEŃ 7

6.4. Wektor sil przy węzłowych

Na wektor sił przywęzlowych od obciążenia przęśl owego składają się reakcje powstałe w podporach (utwierdzeniach lub przegubach) pojedynczego pręta od sił zewnętrznych działających na jego długości. Są one zgodne z założonymi kierunkami przemieszczeń w lokalnym układzie współrzędnych (rys. 6.2) i odpowiednio ponumerowane. Mogą być wywołane obciążemem zewnętrznym, temperaturą lub osiadaniem podpór.

Rys. 6.4. Lokalne kierunki reakcji od obciążeń przęsbmcli

Tak ponumerowane reakcje możemy zapisać w postaci wektor a sił przywęzlowych:

Jeżeli na pręt nie działa obciążenie przęsłowe, temperatura, aru osiadania, to wektor obciążeń jest wektorem zerowym.

Kl-ioi

6.4.1. Działanie sił zewnętrznych

Jeżeli obciążeniem pręta są wyłącznie siły skupione lub ciągle, to w^rektor sił przywęzlowych będzie składał się z reakcji pochodzących od tych obciążeń. Jeżeli rra pręt działa więcej niż jedno obciążenie, wtedy możemy zastosować zasadę superpozycji a wektor sił będzie się składał z sum odpowiednich reakcji od poszczególnych obciążeń.

W przypadku pręta obustroruue utwierdzonego lub z przegubem z jednej strony wyznaczerue tych reakcji wymagałoby rozwiązania układu statycznie ruewyznaczalnego, dlatego też wartości tych reakcji najczęściej odczytujemy z tablic (tabela 1.2). Przyponuiijmy niektóre z nich zwracając mvagę na zwroty reakcji.

AlmaMater

Dobra D.. Dztakicwlcz L.. Jatnbroźrk S.. Ko«n<na M.. Mikołajczak E„ Przybyltica P.. Syrak A , Wdowdca A.