86300

wielkim kryzysem gospodarczym. Nadprodukcja w krajach kapitalistycznych powodowała, iż zachodnie firmy zainteresowane były radzieckimi rynkami zbytu i surowcami. Rosnące bezrobocie sprawiało, że wielu wybitnych specjalistów z krajów kapitalistycznych podejmowało chętnie pracę w ZSRR. (1928-1932) - 1. pięciolatka: % inwestycji to przemysł ciężki; produkcja wzrosła o 200%; skolektywizowana 20% gospodarstw rolnych (tworzono sowchozy - gospodarstwa państwowe i kołchozy - spółdzielnie). Przybyło wówczas wielu naukowców z zagranicy, którzy jako entuzjaści systemu radzieckiego oddali swe siły budowie komunizmu. Także w okresie tej 5-latki przystąpiono do likwidowania analfabetyzmu (objęto nią wówczas około 30 min ludzi).

(1933-1937) - kolejna pięciolatka: okres największego terroru stalinowskiego; wzrost produkcji o 220%; wybudowano 4,5 tys. zakładów; liczne hydroelektrownie. Wtedy narodził się ruch stachanowski i rozpoczął się socjalistyczny wyścig pracy (każdy chciał robić jak najwięcej).

Kolektywizacja wsi: oficjalnie była dobrowolna, ale zmuszano do niej. Chłopi mieli się integrować, tworząc spółdzielnie, które działały według z góry narzuconych planów i były całkowicie podporządkowane władzom partyjnym i państwowym. W grudniu 1929 roku władze stalinowskie zażądały przeprowadzenia w ciągu 3 miesięcy produkcyjnego uspołecznienia bydła pociągowego i pasz (przejęcie ich we władanie bezpośrednie lub pośrednie biurokracji). Przerażeni chłopi zaczęli zabijać bydło. Spowodowało to drastyczną redukcję pogłowia, co odczuwano później przez wiele dziesięcioleci. Obniżyło się znacznie spożycie żywności, a to pociągało za sobą kradzieże, zwłaszcza w kołchozach. Złodzieje zostali uznani za wrogów ludu i stosowano wobec nich kary śmierci z zamianą przy okolicznościach łagodzących na pozbawienie wolności na nie mniej niż 10 lat łącznie z konfiskatą mienia. Za spekulowanie płodami rolnymi oraz artykułami przemysłowymi groziło pozbawienie wolności od 5 do 10 lat bez możliwości warunkowego zwolnienia.